Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Η κηδεία του μακαρίου Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού:Χαμόγελο από την αιωνιότητα

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ...

Μ ερικές πληροφορίες από το εξαιρετικό ιστολόγιο "Απόψεις για τη Μονή Βατοπαιδίου (και όχι μόνο)":χθες στις 6:00 μ.μ. τελέσθηκε η εξόδιος Ακολουθία για τον μακάριο Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου, τελείωσε στις 9:00 μ.μ. κατόπιν ακολούθησε κέρασμα στο Συνοδικό της Μονής και Τράπεζα.

Στην κηδεία παρευρέθηκαν 4 Αρχιερείς, 10 ηγούμενοι, ο Άγιος Πρώτος Γέρων Συμεών Διονυσιάτης και η Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους, δεκάδες ιερείς και εκατοντάδες πιστοί, οι οποίοι αφού έμαθαν για την εκδημία του μακαρίου Γέροντος προσήλθαν στην Μονή από πολλά μέρη της Ελλάδας και της Κύπρου, αφήνοντας τις όποιες εκκρεμότητες εργασιών και δραστηριότητες είχαν (ένας από αυτούς ήμουν και εγώ).

Επικήδειο λόγο εκφώνησαν κατά σειρά ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Αρχιμ. Εφραίμ ως πνευματικά παιδιά του Γέροντα τονίζοντας ιδιαίτερα συγκινημένοι την μεγάλη πατρική αγάπη του Γέροντα που βίωσαν όλα αυτά τα χρόνια που συνανεστράφηκαν με τον Γέροντα. Ακολούθησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστορίας κ. Σεραφείμ, που επεσήμανε την προσφορά του Γέροντα για τους λαϊκούς χριστιανούς, με το παρηγορητικό και διακριτικό λόγο του και τα συγγράμματά του, ο οποίος επιπλέον άφησε ένα υπόδειγμα συγχωρητικότητας και ανεξικακίας σε όσους αδίκως τον κατηγόρησαν και τον συκοφάντησαν. Ενώ στο Συνοδικό μίλησε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ. Ελισαίος τονίζοντας ότι ο Γέροντας Ιωσήφ ήταν ένα σημείο αναφοράς για το Άγιο Όρος, ο οποίος διακατείχετο από τον πόθο να βλέπει τους μοναχούς να αγαπούν τον Θεό. Κάθε συνάντηση με τον Γέροντα ήταν και μία εμπειρία.

Όσοι παρευρέθηκαν στην κηδεία είχαν την ευλογία να προσφέρουν τον τελευταίο ασπασμό στον Γέροντα και να πάρουν για τελευταία φορά την ευχή του. Εκεί όμως βρέθηκαν αντιμέτωποι όχι με ένα ψυχρό λείψανο, αλλά ατένιζαν ένα φαιδρό, χαρίες πρόσωπο που λες και τους πρόσφερε ένα χαμόγελο από την αιωνιότητα. Εγώ πάντως για πρώτη φορά στη ζωή μου έβλεπα τέτοια έκφραση και ζωντάνια σε νεκρό (μπορείτε να προσέξετε το πρόσωπο του Γέροντα στις φωτογραφίες).

Η ταφή του Γέροντα δεν έγινε στο Κοιμητήρι της Μονής, αλλά έξω από το Καθολικό στο βορειοανατολικό μέρος του, όπου είχε προετοιμαστεί και ο τάφος του πριν λίγα χρόνια.

Όλοι οι παρευρισκόμενοι είχαν την βεβαιότητα για την εκ δεξιών του Θεού ανάπαυση του Γέροντα. Τα συναισθήματα ήταν ανάμικτα, συγκίνηση συνάμα με αναστάσιμη χαρά. Ας έχουμε την ευχή του.

Χρ. Ευσταθόπουλος, Αθήνα

Εμείς τι να πούμε;Βλέπουμε τις φωτογραφίες κι έχουμε μείνει άφωνοι!!!

Χαμογελαστέ Γέροντα,πρέσβευε υπέρ ημών...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου