Η Κυριακή της Ορθοδοξίας και οι σύχρονοι Εικονομάχοι

Τ ο διαβάσαμε εδώ και το αναδημοσιεύουμε:

"Στὴν κυριολεξία ἡ εἰκονομαχία ἀπέβλεπε στὴν κατάργηση τῶν εἰκόνων. Γιατί, κατὰ τὴ γνώμη τῶν εἰκονομάχων, οἱ ἀποδιδόμενες σ’ αὐτὲς τιμὲς συνιστοῦσαν εἰδωλολατρία. Δεδομένου ὅτι κανένας δὲν εἶδε τὸ Θεό, γιὰ νὰ εἶναι σὲ θέση νὰ τὸν παραστήσει ἔτσι ἢ ἀλλιῶς.

Ἀντίληψη, ποὺ ἦταν κυρίαρχη στὴν μωαμεθανικὴ καὶ ἑβραϊκὴ θρησκεία. Στὶς ὁποῖες ἡ ἀπεικόνιση τοῦ θείου ἦταν αὐστηρὰ ἀπαγορευμένη. Καὶ τῶν ὁποίων τὰ θρησκευτικὰ ἐνδιαιτήματα στεροῦνται, πέραν τῶν διακοσμητικῶν στοιχείων, πάσης φύσεως ἀπεικονίσεων.

Ὁ ἀντίλογος τῶν ὀρθοδόξων, στὴν προκειμένη περίπτωση, ἦταν πὼς ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο «κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωση» δική του.

Κι ἀκόμη πὼς ὁ ἴδιος ὁ Θεός, στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ἔγινε ἄνθρωπος. Καὶ συνεπῶς ἡ ἄρνηση τῆς ἀπεικόνισής του συνεπαγόταν ἄρνηση παραδοχῆς τῆς ἐνανθρώπισής του. Καί, κατὰ συνέπεια, τῆς θέωσης καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.

Στὴ διαμάχη αὐτὴ ἐπικράτησαν, τελικά, οἱ ὀρθόδοξοι. Ποῦ σημαίνει ὅτι, ἀπέναντι στὴν περὶ Θεοῦ, ἀνεικονικὴ ἀντίληψη τῶν Ἑβραίων καὶ τῶν Μουσουλμάνων, ἐπικράτησε ἡ εἰκονοπλαστικὴ παράσταση τοῦ θείου. Ποῦ ἦταν σύμφωνη μὲ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἀνθρωπομορφικὴ ἀντίληψη τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων.

Ὅμως…
Ὅπως εἶναι γνωστὸ καὶ στὶς μέρες μᾶς φαίνεται πὼς καὶ πάλι ἀναβιώνει ἡ εἰκονομαχία.

Δεδομένου ὅτι καὶ ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ κάποιοι ντόπιοι εἰκονομάχοι φαίνονται νὰ ἐνοχλοῦνται ἀπ’ τὴν παρουσία τῶν εἰκόνων (στὶς αἴθουσες τῶν σχολείων, τῶν δικαστηρίων, κλπ). Ἐνόχληση, πού, κατὰ τὴ γνώμη μου, δὲν ὀφείλεται σὲ λόγους θρησκευτικούς, ἀλλὰ ἠθικούς.

Γιατί ὁ σταυρὸς καὶ οἱ εἰκόνες θυμίζουν ὅτι ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς νομιμότητας καὶ τῆς πολιτικῆς καὶ τῆς παιδείας εἶναι ἡ δικαιοσύνη. Ἀφοῦ, ὅπως θαυμάσια ὑπογράμμισε ὁ Πλάτων, «πάσα ἐπιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς, πανουργία καὶ οὐ σοφία φαίνεται»!

Καί, ὅπως ἡ πραγματικότητα φωνάζει, οἱ ἀξιότιμοι αὐτοὶ κύριοι ἔχουν ἀναγάγει σὲ ὕψιστο δόγμα τὴν πανουργία. Γι’ αὐτὸ θέλουν νὰ ἐξαφανίσουν ὁτιδήποτε θυμίζει τὴ δικαιοσύνη. Καὶ δὲν διστάζουν, προκειμένου νὰ παραπλανήσουν τὴν κοινὴ γνώμη νὰ συνταιριάζουν τὴν πανουργία τοὺς ἀκόμη καὶ μὲ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα…
Ὡστόσο περνώντας ἀπ’ τὴν κυριολεξία τῆς εἰκονομαχίας στὶς μεταφορικές της ἀντιστοιχίες, θὰ μποροῦσε νὰ παρατηρήσει κάποιος τὴν ἀλλοπρόσαλλη συμπεριφορὰ καὶ τοῦ χριστιανικοῦ κατεστημένου. Δεδομένου ὅτι, ἐνῶ δείχνουν ὑπερβάλλοντα ζῆλο, γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῶν εἰκονικῶν παραστάσεων τοῦ Θεοῦ, δὲν δείχνουν τὸν ἀνάλογο ζῆλο καὶ γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῶν ζωντανῶν εἰκόνων του, ποὺ εἶναι οἱ ἄνθρωποι…

Οἱ ὁποῖοι εἶναι θύματα τῶν πολλαπλῶν καταχρήσεων τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας καὶ τῆς λοιπῆς κοινωνικῆς καὶ οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας. Ἀπὸ τὰ χρόνια ἀκόμη τῆς Βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας. Γεγονός, ποὺ ἐπισημαίνεται καὶ ἀπ’ τοὺς μεγάλους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ ὁποῖοι καὶ γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὑπῆρξαν ἀντικείμενα καὶ θύματα τοῦ ἐναντίον τοὺς διωγμοῦ…

Κι ὄχι μόνο δὲν εἶναι ὑπερασπιστὲς τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ ἔγιναν, συχνά, καὶ συμμέτοχοι στὴν ἐκμετάλλευση καὶ στὶς καταπιέσεις σὲ βάρος του. Τόσο δὲ μεγάλες ἦταν οἱ καταχρήσεις αὐτές, ὥστε μεγάλες περιοχὲς τῆς ἀνατολῆς, στὰ χρόνια του Βυζαντίου, δέχτηκαν τὴν κατάκτησή τους ἀπ’ τοὺς ἀλλόθρησκους Ἄραβες ὡς ἀπολύτρωση ἀπ’ τὸν καταθλιπτικὸ ζυγὸ τῶν βυζαντινῶν. Καὶ πρόθυμα δέχτηκαν νὰ ἀλλαξοπιστήσουν καὶ νὰ ἐξισλαμιστοῦν.

Πραγματικότητα, ποὺ βέβαια συνεχίστηκε καὶ στὴ διάρκεια τῆς τουρκοκρατίας. Καὶ συνεχίζεται μέχρι καὶ σήμερα, μὲ τὴν ἐπιβολὴ τῆς τουρκισίας (=τῆς ἀδικίας), ὅπως συνήθιζε νὰ λέει, γιὰ τὴν μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση, ἑλληνικὴ πραγματικότητα, ὁ Κοραής. Γεγονὸς ποὺ σημαίνει ὅτι τὸ θρησκευτικὸ κατεστημένο ἦταν καὶ παραμένει τὸ ἀνήθικο ἠθικὸ στήριγμα τοῦ πολιτικοοικονομικοῦ κατεστημένου σὲ βάρος τοῦ λαοῦ.

Γεγονός, ποὺ ἰσχύει πολὺ περισσότερο, γιὰ τὸ χῶρο τῶν ὀπαδῶν τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Ποῦ ἔχουν ἀναγάγει τὴ ληστρικὴ ἀφαίμαξη καὶ καταπίεση τῶν φτωχῶν λαῶν, περίπου, σὲ δόγμα πίστεως. Καὶ ὑποστηρίζουν ἀναφανδὸν ἀκόμη καὶ τοὺς ἄδικους πολέμους. Ὅπως ἐναντίον τοῦ Ἰράκ, τοῦ Ἀφγανιστᾶν, τῶν Σέρβων, κλπ…
Καὶ ἡ ἀλλοπρόσαλλη αὐτὴ συμπεριφορὰ καὶ πραγματικότητα φωνάζει ὅτι οἱ, λεγόμενοι, χριστιανοὶ εἴμαστε οἱ χειρότεροι τῶν εἰκονομάχων. Ἀφοῦ μὲ τὴν ψῆφο μᾶς στηρίζουμε τὶς ἀνθρωποφάγες ἡγεσίες.

Γεγονὸς ποὺ δείχνει ὅτι ἔχουμε πρῶτοι ἂπ ὅλους ἐμεῖς ἀνάγκη ἐκχριστιανισμοῦ. Μέχρις ὅτου καταλάβουμε ὅτι πρωταρχικό μας καθῆκον εἶναι, πρὶν ἀπ’ τὶς εἰκονικὲς παραστάσεις τοῦ Θεοῦ, νὰ ἀναστηλώσουμε τὶς ζωντανές του εἰκόνες:
Τοὺς ποικιλοτρόπως καταπιεζόμενους καὶ καταληστευόμενους «ἐλάχιστους ἀδελφούς»του Χριστοῦ…"

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ: