«Τι Χριστούγεννα να κάνεις φέτος χωρίς λεφτά; Άστο καλύτερα...»
«Πού να τη βρω τη γιορτινή διάθεση, όταν δεν έχω να φάω ψωμί και να ζεσταθώ;»
«Δεν έχει Χριστούγεννα φέτος. Περιμένουμε να περάσουν οι μέρες για να πληρώσουμε τους νέους φόρους»
Αυτά και άλλα πολλά, είναι ελάχιστα απ' όσα ακούγονται στην Ελλάδα του 2012, παραμονές Χριστουγέννων. Μια απέραντη κατήφεια, μελαγχολία, κατάθλιψη και απογοήτευση.
Άδειοι δρόμοι, θλιβερές κενές βιτρίνες με "ενοικιάζεται" και "πωλείται", σκοτεινές πολυκατοικίες. Ακόμα και στα χριστουγεννιάτικα στολίδια έφτασε η κρίση...!
Μοιάζουν αλλόκοτες αυτές οι ημέρες. Διαφορετικές από τις προηγούμενες χρονιές. Σα να μην περιμένουμε ένα σπουδαίο γεργονός, αλλά απλώς να καρτερούμε να περάσει, για να συνεχίσουμε στη μιζέρια των φόρων, των χαρατσιών και της ανεργίας.
Κάνουμε αγγαρεία. Μήπως όμως κάναμε και μέχρι τώρα;
Μήπως απλά είχαμε συνηθίσει να γεμίζουμε αυτή την "μη διάθεση" με πανάκριβα δώρα, συνεχείς διασκεδάσεις και ατελείωτο ξεφάντωμα;
Τι απέμενε απ' όλα αυτά; Η "μελαγχολία των γιορτών", όπως αποφάνθηκαν κάποιοι επιστήμονες. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ, όπως είναι η πραγματικότητα.
Γιατί; Διότι συνδέσαμε ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (!!!) με το τι θα αγοράσουμε. Τι θα φάμε. Τι θα πιούμε. Πού θα διασκεδάσουμε. Πώς θα ξοδέψουμε.
Απασχολημένοι με τις εφόδους μας στις λαμπερές βιτρίνες, σκασμένοι από τις υπεργεμισμένες γαλοπούλες και εν τέλει αποβλακωμένοι από το άκρατο κυνήγι του καταναλωτισμού, αφοσιωθήκαμε στα περιττά. Και ξεχάσαμε τα ουσιώδη.
Όμως, το υλιστικό τέρας λαβώθηκε. Το "επιτυχημένο" μοντέλο "ζωής" ταρακουνήθηκε. Η πεπλασμένη "ευμάρεια" αμφισβητήθηκε. Τα μετρητά και δανεικά στέρεψαν. Τα ψέματα τελείωσαν.
Έχουμε κρίση τώρα. Τι κάνουμε λοιπόν; Χώνουμε το κεφάλι ακόμα πιο βαθιά στη γη, ως άλλοι στρουθοκάμηλοι. Κλεινόμαστε ακόμα περισσότερο στον εαυτό μας, όντας αποξενωμένοι από τον κοινωνικό μας περίγυρο. Ξορκίζουμε τις "γιορτές", γιατί πλέον δεν έχουμε λόγο να τις "γιορτάσουμε". Κάποιοι, δυστυχώς πολλοί, παραμένουν αμετανόητοι κι αποζητούν να περάσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. "Η φτώχεια θέλει καλοπέραση", είναι το μότο τους, "πόσο μάλλον στις γιορτές".
Αλήθεια, ποιες "γιορτές"; Φτάσαμε να ονομάζουμε έτσι τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, για να καλύψουμε τις ενοχές των Α - Χριστουγέννων που ζούσαμε.
Τι γιορτάζουμε; Κανείς δεν ξέρει. Κανείς δεν ασχολείται.
Βλέπεις, ενοχλεί η Γέννηση του Χριστού.
Εμποδίζει τον υλιστικό τρόπο ζωής μας η ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ.
Μας ελέγχουν οι βοσκοί με τα τριμμένα ρούχα, εμάς με τα αστραφτερά ενδύματα των "ρεβεγιόν".
Μας προκαλούν ενοχές τα άλογα, το σανό και ο στάβλος, εμάς που συνηθίσαμε να περνάμε εκείνες τις μέρες σε σαλόνια και κέντρα διασκέδασης.
Κι ο Χριστός; Αυτός κι αν μας ενοχλεί!
Η ΑΓΑΠΗ που πρεσβεύει, δεν ταιριάζει με την "αγάπη" που εννοούμε.
Η ΕΥΤΥΧΙΑ που φέρνει η εορτή της Γέννησής Του, είναι διαφορετική από την "ευτυχία" των ολίγων λεπτών που προκαλεί ένα ωραίο δώρο ή μια καλή διασκέδαση.
Μα πάνω απ' όλα, είναι εντελώς ξένη Η ΥΨΙΣΤΗ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ, απέναντι στον κατώτατης υποστάθμης υλισμό της καλοπέρασης και του "δε βαριέσαι".
Καιρός να σκεφτούμε. Να αναλογιστούμε τι γιορτάζουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τα Χριστούγεννα. Ν' αλλάξουμε τρόπο εορτασμού τους.
Και να πάμε, καταρχήν, στην Εκκλησία της γειτονιάς μας το βράδυ της μεγάλης γιορτής. Έτσι θα τιμήσουμε το τιμώμενο πρόσωπο της ημέρας, που παρότι Θεός, γεννιέται όπως όλοι οι άνθρωποι.
Έπειτα, να κάτσουμε στο οικογενειακό τραπέζι με ό,τι διαθέτουμε. Παλιότερα την έβγαζαν, χρονιάρες μέρες, με ξερό ψωμί. Μήπως τα ξέχασαν, ακόμα και οι γηραιότεροι;
Να υπάρξει επιτέλους η ζεστασιά και θαλπωρή του σπιτικού, που δεν μπορεί να αναπληρώσει κανένα ξενοδοχείο, κανένα "σαλέ" και καμία άλλη "διασκέδαση".
Να σκεφτούμε τους φτωχούς ή πιο φτωχούς από μάς. Και να κάνουμε αυτή τη φιλανθρωπία πράξη, μακριά από τα πλαστικά χαμόγελα της τηλεοπτικής υποκρισίας επαγγελματιών "φιλανθρώπων", που κοιτάζουν να έχουν κέρδος και από τη βοήθεια στον συνάνθρωπο.
Έτσι, θα γιορτάσουμε επιτέλους Χριστούγεννα!
Χωρίς πολλά λεφτά, με άδειες τσέπες, αλλά γεμάτες καρδιές!
Θα καταλάβουμε επιτέλους πως δεν πρόκειται για "γιορτές", γενικώς και αορίστως, αλλά για την ΓΕΝΝΗΣΗ του Χριστού!
Και ταυτόχρονα, το τέλος των υλιστικών μας ψευδαισθήσεων, μια για πάντα...!
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!
