Ένα πυκνό, αδιαπέραστο «σύννεφο» τεραστίων διαστάσεων πλανάται πάνω από ολόκληρη την Ελλάδα...
Στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τα Γιάννενα, το Ηράκλειο, τον Βόλο και παντού, οι πόλεις από ψηλά μοιάζουν να καλύπτονται με ένα μυστηριώδες «πέπλο» άλλων εποχών, στις αυγές του 2014...
Καινούριες λέξεις μπαίνουν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο: ΑΙΘΑΛΟΜΙΧΛΗ!
Φόβος, απορία, αλλά κυρίως ΟΡΓΗ εκφράζεται από όλους στο άκουσμα αυτής της λέξης.
Κάποιοι θλιβεροί ανθρωπάκοι που καμώνονται για εξουσιαστές μας, κουνάνε το δάχτυλο στους φτωχούς που προσπαθούν με κάθε μέσο να ζεστάνουν τα παγωμένα σπίτια τους...
Εξασφαλισμένοι εκείνοι μέσα στα υπέρζεστα δωμάτιά τους, φωνάζουν πως η...πλέμπα με τα ξύλα της, μολύνει τον αέρα τους...
Η ανίκητη ηλιθιότητα και ο αρρωστημένος εγωισμός, τους τυφλώνει σε τέτοιο βαθμό που νομίζουν πως μπορούν να κάνουν...κουμάντο στον αέρα που αναπνέουν!
Μωροί και τυφλοί! Τι νομίσατε πως θα κάνουν όσοι εσείς φτωχοποιήσατε και ξεπαγιάσατε;
Κατά το ιστορικό «δεν έχετε ψωμί, φάτε παντεσπάνι» θεωρήσατε πως ο κοσμάκης θα εφάρμοζε το νεότερο «δεν έχετε να βάλετε πετρέλαιο, κοκκαλώστε από το κρύο»...;
Πόσο θράσος πρέπει να έχει κανείς για να ζητάει και τα ρέστα για το πρόβλημα που ο ίδιος δημιούργησε;
«Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς»
Όχι! Δεν τους αρέσει η παραπάνω φράση! Η ανθρώπινη αδικία είναι εδώ! Αυτήν έμαθαν τόσα χρόνια, αυτή συνεχίζουν αμετανόητοι...
Έλα όμως που δεν μπορούν να τα ελέγξουν όλα!
Ο «αέρας του φτωχού», ο μολυσμένος με την αιθαλομίχλη του τζακιού και της ξυλόσομπάς του, δεν περιορίζεται μονάχα στην περιοχή του...
Δεν υπάρχουν σύνορα στον ουρανό...!
Ο βρώμικος αέρας ανεβαίνει ή κατεβαίνει, πάει κι έρχεται παντού...
Δεν κάνει διάκριση ούτε σταματά μπροστά στις βίλες, τις ακριβές μεζονέτες, τους θηριώδεις μαντρότοιχους και τα δεκάδες στρέμματα των οικειών της «αριστοκρατίας»...
Αιθαλομίχλη εμείς; Αιθαλομίχλη κι εσείς!
Αυτή δεν είναι ανθρώπινη, αλλά ΘΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!
«Πρόσθες αὐτοῖς κακά, Κύριε, πρόσθες (αὐτοῖς) κακὰ τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς»
Όλα τα πρόβλεψαν οι «ειδήμονες», για όλα βρήκαν «λύσεις», αλλά ξέχασαν το βασικότερο...
Πως όσα και να έχεις εσύ, όσα και να στερείς από τους άλλους, κάποια στιγμή θα έρθει η ώρα που η ύβρις θα φέρει την νέμεσι...
Δημήτρης Σωτηρόπουλος
