Με αφορμή το άρθρο του Παναγιώτη Μακρή (που μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ) σχετικά με την επέμβαση ή μη της Παναγίας στον πρόσφατο μεγάλο σεισμό της Κεφαλονιάς, χρειάζονται ορισμένες διευκρινήσεις διότι διάφοροι κακόβουλοι «εξυπνάκηδες» διαστρεβλώνουν την ουσία του συγκεκριμένου κειμένου, φτάνοντας στο σημείο να πουν πως εμείς φταίμε «που δεν πατάει ο κόσμος στην Εκκλησία»! Ενώ άλλοι ψευδέστατα αναμασούν ότι χαρήκαμε για τον σεισμό (!!!) και ότι ευχόμαστε να μας τιμωρήσει ο Θεός με άλλα παρόμοια δεινά!
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά:
- Το άρθρο ξεκινά κάνοντας αναφορά στις αισχρές αμαρτίες που διαπράττουμε προσωπικά και ως κοινωνία γενικότερα. Ενοχλούνται κάποιοι επειδή μιλάμε γι' αυτές! Και λένε πως «δεν έγινε γι' αυτό ο σεισμός»!
- Το ότι η νεοελληνική κοινωνία είναι ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΣΑΠΙΛΑ, ΤΗΝ ΑΘΕ ΪΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΟΛΑΣΙΑ, αυτό δεν ενοχλεί κανέναν (τους)!!!
Μα πόσο υποκριτές είστε πια; Δηλαδή δεν σας ενοχλούν οι παθογένειες, αλλά όσοι τις επισημαίνουν;;;
- Πάμε παρακάτω: Οι ίδιοι θεωρούν πως παρουσιάζουμε τον Θεό ως «τιμωρό», που...καταδυναστεύει τους ανθρώπους και τους στέλνει σεισμούς για να τους «τιμωρήσει»! Άρα - συμπληρώνουν οι Φαρισαίοι - «για ποιον Χριστιανισμό αγάπης μας μιλάτε, όταν ο ίδιος ο Χριστός μίλησε γι' αυτήν και συγχώρεσε όλους τους αμαρτωλούς;»
Πρόκειται για μεγίστη πλάνη και κακοδοξία! Φανερώνει α-κατήχητους και κουτοπόνηρους ανθρώπους, αφού θέλουν μια Εκκλησία κομμένη και ραμμένη στα ΑΣΩΤΑ μέτρα τους!
Ας μάθουν λοιπόν ότι:
- Ο ληστής στον Σταυρό κέρδισε τον Παράδεισο ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΥΓΝΩΜΗ! Όχι λέγοντας στον Χριστό «καλά έκανα όσα έκανα»!
- Ακόμα και στην πόρνη που συγχώρεσε ο Χριστός, της είπε ξεκάθαρα: «ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΣ ΞΑΝΑ»! Δεν της είπε πήγαινε και συνέχισε ό,τι έκανες πριν!
Ναι λοιπόν! Να συγχωρεθει και ο πιο αμαρτωλος, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ ΚΙΟΛΑΣ!
Όχι να συνεχίσει να κυλιέται σαν γουρούνι στον βούρκο της ακολασίας και της αθεΐας!
Μερικοί ίσως βρουν σκληρά αυτά τα λόγια. Δεν πειράζει. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ δεν είναι χάϊδεμα των αυτιών! Είναι ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ!
Τότε μόνο θα βρούμε το έλεος του Θεού! Όχι βρίζοντάς τον πριν, κατά τη διάρκεια (!!!) και μετά τον σεισμό ή άλλης καταστροφής!
Αυτά γράφω απευθυνόμενος σε όσους και όσες πιστεύουν λόγο, πολύ ή καθόλου, αλλά έχουν αγαθή προαίρεση. Με τους υπόλοιπους, αισχρούς υβριστές που πιάνουν στο απύλωτο στόμα τους το Πανάγιο όνομα του Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, δεν θέλω να έχω καμιά κουβέντα!
Ας κοιταχτούμε λοιπόν στον καθρέφτη! Όχι τον εξωτερικό, αλλά αυτόν της ψυχής μας! Κι όταν θα αντικρύσουμε τη βρώμα που έχουμε μέσα μας, ας την καθαρίσουμε ΜΕΤΑΝΟΩΝΤΑΣ...!