Κυριακή των Μυροφόρων

«ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· μὴ ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν.» (Μαρκ. ιστ, 6)

Οι μαθήτριες του Κυρίου αφού έθαψαν το σώμα του Κυρίου Ιησού με την παρέμβαση του αγίου Ιωσήφ του από Αριμαθαίας και του Νικοδήμου του ευσχήμονος Βουλευτού και νυκτερινού Μαθητού του Κυρίου μας, αγαπητοί μου αδελφοί, πορεύονται προς το μνημείο του Χριστού μας. Να περιποιηθούν πάλι το σώμα και να δουν σε τι κατάσταση βρισκόταν.

Αλλά τελικά και ενώ είχαν διερώτηση μέσα τους πως θα μετακινήσουν τον λίθον για να εύρουν το σώμα του Κυρίου Ιησού βλέπουν κυλισμένο τον λίθο από την θύρα του μνημείου και έναν νεανίσκο με λευκά ντυμένο να τους λέγει: μη θαμπώνεσθε και μην φοβάστε τίποτα, τον Ιησού από την Ναζαρέτ που σεις ζητάτε δεν θα τον βρείτε εδώ στον τάφο του καθότι ηγέρθη και δεν είναι πια εδώ, να και ο τόπος που τον τοποθέτησαν!

Ο άγγελος τους αναγγέλλει ότι ανέστη ο Κύριος! Την ανάσταση έμαθαν από τον ουράνιο κόσμο, για να χαρούν την ανάσταση Του Χριστού μας πρέπει να γίνουν και εκείνες και όλοι οι μαθητές του άγγελοι. Να αποκτήσουν την βεβαιότητα των Αγγέλων για την ανάσταση και να αναγγείλουν πανταχού ως αγγελιοφόροι το μήνυμα της αναστάσεως του Χριστού.

Οι μαθήτριες είναι εκείνες που κατανικούν τον φόβο τους και τρέχουν να δουν τον τάφο του διδασκάλου τους και να δουν το σώμα που οι ίδιες με τους μαθητές που προαναφέραμε ετοίμασαν για να αναπαυθεί στον τάφο. Τρέχουν να δουν τον χώρο και τα σημεία-σημάδια του χώρου εκεί. Γίνονται δε μάρτυρες του αφάντου και αναστημένου Ιησού. Συναντιόνται με τον άγγελο που τους λέει τα καθέκαστα και πλέον είναι οι χαρούμενες μάρτυρες του Αναστημένου Χριστού.

Ενώ οι μαθητές είναι φοβισμένοι και τρομοκρατημένοι η γυναικεία νοικοκυροσύνη και ευταξία τις κάνει να τρέξουν να καλύψουν την ανάγκη των νεκρικών εθίμων τους και τελικά γίνονται διαπρύσιοι κήρυκες του κενού Τάφου. Ποιος θα μπορούσε να τους κλείσει το στόμα ενώ το είδαν άδειο με τα ίδια τους τα μάτια και αντι κλειστού τάφου διέβλεπαν παραβιασμένη θύρα και έναν άγγελο λευκοντυμένο να τους λέγει το ότι είναι πλέον έτοιμος να σας συναντήσει ο Χριστός στην Γαλιλαία όπως σας είχε πει.

Έγιναν μάρτυρες και κήρυκες του αναστημένου Χριστού και το μετέφεραν στους μαθητές και στον Πέτρο! Οι μαθητές είχαν φόβους και οι μαθήτριες είχαν χαρά, κλείνεται το ραντεβού και ο Ναζωραίος γίνεται αναστημένος Γαλιλαίος και αφήνει τον εαυτό Του να αποκαλυφθεί στην «Γαλιλαία των Εθνών» το κήρυγμα και το περιεχόμενο της δικής του Αναστάσεως είναι πρόσκληση ζωής αιωνίου στον καθένα που θα θελήσει να έλθει κοντά στον Αναστάντα Θεόν Λόγον.

Η χαρά της αναστάσεως και το μήνυμα του κενού μνημείου είναι έτοιμο να ξεχυθεί παντού και να διαλαληθεί από καθένα που ελεύθερα προσεγγίζει τον Αναστάντα Ιησού Χριστό. Η ανάσταση προϋποθέτει την πίστη μας και την ελεύθερη βούληση μας δεν είναι γεγονός εξαναγκασμού αλλά γεγονός μετοχής και συμμετοχής μας στην αναστάσιμη θεία Λειτουργία όχι μόνον την βραδιά της Αναστάσεως, ξημερώνοντας η Κυριακή του Πάσχα, αλλά σε κάθε θεία λειτουργία.

Του «πάσχα του μυστικού» μετέχουμε όλοι εμείς ητοιμασμένοι να κοινωνήσουμε του αθανάτου και αναστημένου πλέον σώματος και αίματος του Σωτήρος Χριστού.

Οι γυναίκες μας έδειξαν τον δρόμο και αυτός ο δρόμος είναι γεμάτος ελπίδα και αυθορμητισμό, γεμάτος χαρά και τόλμη, για να δούμε με τα μάτια της καρδιάς μας το γεγονός της Αναστάσεως! Η ανάσταση του Χριστού σε όλους εμάς μας λέει αφήστε τον φόβο του θανάτου και ζήστε την χαρά της ζωής του Αναστάντος Ιησού. Αφήστε τους φόβους και τα αμαρτωλά σας σύνδρομα και ζήστε την χαρά του Κυρίου σας! Αφήστε πίσω το χθες και ανοιχθείτε στο αύριο μέχρι της κοινής αναστάσεως. Γιατί η ανάσταση δεν έγινε μόνον για Εκείνον αλλά έγινε και για όλους εμάς. Δόξα τω αναστάντι Θεώ Λόγω! Αυτή την δόξα και χαρά του δοξασμού μπορούμε να ζήσουμε με τον άδειο τάφο, με τον λίθο που μετακυλίσθηκε, με τον άγγελο που ανήγγειλε την συνάντηση στους μαθητές και τον άδειο τάφο στις μαθήτριες, με κάθε μόριο του εαυτού μας που συγκινείται και κινείται να ξεβαλτώσει τον εαυτό του από τον βάλτο των παθών και τελικά είναι αυτό το μόριο που μπορεί να ξεχύσει το φως του Αναστάντος σε όλο μας το «είναι», να κάνει τον άνθρωπο συμμέτοχο της χαράς και της πανηγύρεως της Αναστάσεως!

Κανένας φόβος και σύνδρομο θανάτου δεν μπορεί να σκιάσει την χαρά της Αναστάσεως! Δόξα τω Θεώ, αδελφοί μου, συγχάρειτε με τον Ιησού μας που δεν είναι πια στο μνήμα του αλλά είναι της «φθοράς αλλοιωτής» ο Αναλλοίωτος και Ανεξίκακος Κύριος που μας αγκαλιάζει και μας θέλει όλους χαρούμενους πλησίον του κενού του Τάφου για να εορτάζουμε την Ανάσταση Του μαζί με τις μαθήτριες Του και όλους τους χριστιανούς της γης. Αμήν.

π. Ιερόθεος Λουμουσιώτης