ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΣΕ ΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ!»

Στον Θεό θά προσφέρη το πιο καθαρό, το πιο καλό.

- Γέροντα, ο κόσµος δεν καταλαβαίνει εύκολα ότι είναι άνευλάβεια νά καίµε κεριά άπό παραφίνη.

- Νά πήτε στον κόσµο: «Για την υγεία σας δεν κάνει νά καίτε κεριά άπό παραφίνη στους Ναούς». Έτσι θά το σκεφθούν λιγάκι αυτό. Αν είναι καί µικρός ό Ναός, τότε είναι πού πάει νά σκάση κανείς. Καλύτερα νά ανάψουν ένα µικρό κεράκι καί νά είναι γνήσιο παρά ολόκληρη λαµπάδα µε παραφίνη. Πολλοί στις Εκκλησίες γι' αυτό ζαλίζονται καί λιποθυµούν. Νά είναι µικρός ό Ναός καί νά καίγεται όλη αύτη ή παραφίνη!... Καί νά ήταν µόνον αυτό; Λάδια πού δεν τρώγονται θέλουν νά τά βάλουν στά κανδήλια! Πού φθάνουν οι άνθρωποι! 

Στην Παλαιά ∆ιαθήκη αναφέρεται ότι το λάδι πού θά χρησιµοποιούσαν στον Ναό έπρεπε νά το φτιάχνουν άπό ελιές πού µάζευαν πάνω άπό τά δένδρα καί οχι άπό αυτές πού έπεφταν κάτω. Μήπως ό Θεός έχει ανάγκη άπό αυτό το λάδι ή άπό το θυµίαµα; Όχι, άλλα συγκινείται ο Θεός, γιατί είναι µιά προσφορά, µε την οποία εκφράζεται ή ευγνωµοσύνη καί η αγάπη τού άνθρωπου προς Αυτόν. 

Στο Σινά µού είχε κάνει εντύπωση: Οι Βεδουίνοι δέν έχουν, οί καηµένοι, τίποτε νά προσφέρουν. Καί βλέπεις, µαζεύουν κανένα πετραδάκι πού λίγο διαφέρει άπό τά άλλα, τόσο µικρούτσικο, ή, αν βρουν σε καµµιά ρωγµή δύο - τρία φυλλαράκια, τά παίρνουν, ανεβαίνουν επάνω στην πέτρα πού χτύπησε ό Μωυσής µέ το ραβδί του καί βγήκε το νερό καί τά αφήνουν εκεί. Ή οί µητέρες πού θηλάζουν πάνε καί στάζουν λίγο γάλα εκεί, µέ τον λογισµό: «Νά µού δίνη γάλα ό Θεός, γιά νά θηλάζω τά παιδιά µου»! Βλέπεις τί ευγνωµοσύνη έχουν! ∆έν είναι µικρό πράγµα. Καί έµεις τί κάνουµε! Θά µάς κρίνουν αυτοί οί άνθρωποι. Άφήνουν εκεί πάνω ξυλαράκια, φυλλαράκια, πετραδάκια... 

Έχει ό Θεός ανάγκη από αυτά;
Οχι, αλλά βοηθάει ό Θεός, γιατί βλέπει την αγαθή καρδιά, την αγαθή διάθεση. 
Έτσι εκφράζεται ή αγαθή προαίρεση!!!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ - ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ"

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ: