Ήδη γράφει ο καθένας μας τις τελευταίες αράδες των πεπραγμένων και των
βιωμάτων μας για το 2013 και θα τοποθετηθούν ως ενιαίος τόμος σε
λίγο στην βιβλιοθήκη της ζωής μας.
Απομένει η τελεία και η παύλα. Ότι γράφτηκε, γράφτηκε. Σε λίγο θ΄ ανοίξουμε νέο βιβλίο, η αγάπη του Θεού το επέτρεψε. Οι ευχαριστίες είναι εγκάρδιες και η δοξολογία μέγιστη. Υπάρχουν κανόνες ανάγνωσης και αξιοποίησης, αν τους προσέξουμε και τους εφαρμόσουμε θα είμαστε και οι κερδισμένοι.
Απομένει η τελεία και η παύλα. Ότι γράφτηκε, γράφτηκε. Σε λίγο θ΄ ανοίξουμε νέο βιβλίο, η αγάπη του Θεού το επέτρεψε. Οι ευχαριστίες είναι εγκάρδιες και η δοξολογία μέγιστη. Υπάρχουν κανόνες ανάγνωσης και αξιοποίησης, αν τους προσέξουμε και τους εφαρμόσουμε θα είμαστε και οι κερδισμένοι.
Στο κατ΄ έτος βιβλίο της ζωής δεν μπορούμε να μείνουμε στο ωραίο εξώφυλλο του βιβλίου που είναι η πρωτοχρονιά, με τις ευχές, τα δώρα, τις γιορτές, τους στολισμούς. Αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν όλα αυτά και η πραγματικότητα θα είναι ενώπιών μας και προκλητική.
Θα πρέπει να προχωρήσουμε στην συγγραφή μιάς-μιάς σελίδας, όσες και οι ημέρες του 2014. Γραμμένα με μελάνι την αγάπη, την πίστη, την δοτικότητα, την υπομονή, την καταλλαγή. Τα κείμενα θα είναι όχι απλά ευχάριστα, αλλά και χρήσιμα σ΄ εμάς και στον περίγυρό μας.
Μπορεί κάποιες σελίδες να τσακίζονται. Θα είναι τα προβλήματα της καθημερινότητας, της υγείας, της εργασίας, της οικογένειας. Μην απελπιζόμαστε, συνιστά ολιγοπιστία. Υπάρχει Θεός, βοηθός και υπερασπιστής μας. Μπορεί και να σκίσουμε κάποιες σελίδες, λόγω της αμαρτίας.
Μη πτοηθούμε, υπάρχει η μετάνοια και με την ειλικρινή εξομολόγηση θα έχουμε πάλι σελίδες εμφανίσιμες. Ίσως μερικές σελίδες τις βρέξουμε με δάκρυα απογοήτευσης, χαράς, συντριβής, θλίψης. Δεν είναι σωστό να τις σκίσουμε, με την θέρμη της προσευχής μπορούμε να τις στεγνώσουμε και να τις επαναφέρουμε στην προηγούμενη κατάστασή τους. Θα τις χρειαστούμε. Άρα δεν διαγράφουμε ό,τι κάναμε, μπορεί να μετανιώσουμε έμπρακτα, τα πεπραγμένα μας όμως υπάρχουν, κάποτε ως έλεγχος και άλλοτε ως έπαινος.
Ταυτόχρονα δεν αντιγράφουμε κανέναν, είμαστε προσωπικότητες μοναδικές και ανεπανάληπτες. Η καθεμία με τα χαρίσματά της και τις δυνατότητές της. Δεν τεμπελιάζουμε, άρα και δεν αφήνουμε να σκονιστεί το βιβλίο. Πρέπει να είμαστε σε πνευματική εγρήγορση ώστε να προλάβουμε τα απρόοπτα και να τα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά έγκαιρα και σωστικά.
Κάποιων η συγγραφή μπορεί να τελειώσει απότομα, άδοξα, ξαφνικά. Ο βιολογικός θάνατος μπορεί να μην είναι ο ευπρόσδεκτος επισκέπτης, είναι ο σίγουρος όμως. Ας συμπληρώσουμε τις άγραφες σελίδες εμείς με την προσευχή, με τις αναμνήσεις, με την προσδοκία της κοινής μέλλουσας συνάντησης.
Ετοιμάζουμε λοιπόν, τον νέο τόμο της βιωτής μας λεπτό προς λεπτό, με ευθύνη και σοβαρότητα. Οι 365 σελίδες του θα συνθέσουν το 2014. Στο τέλος θα τοποθετηθεί και εκείνος στην βιβλιοθήκη της ζωής μας. Όχι όμως στο χρονοντούλαπο της προσωπικής μας ιστορίας.
Δεν ξεχνάμε, διορθωνόμαστε διαρκώς. Χαιρόμαστε στις επιτυχίες και διδασκόμαστε από τις αποτυχίες. Για όλα αυτά -και άλλα που ο καθένας θ΄ ανακαλύψει κατά το γράψιμο- πρέπει να ευγνωμονούμε τον Τριαδικό Θεό και Πλάστη μας.
Μας αγαπά αδελφικά και μας ανέχεται πατρικά. Μας ενδυναμώνει στις δυσκολίες , μας εμψυχώνει στις αγωνίες και μας επιβραβεύει στις νίκες. Τα ευχάριστα μακάρι να είναι πολλά και μόνιμα, τα δυσάρεστα ελάχιστα και αντιμετωπίσιμα.
Καλή και καρποφόρα συγγραφή! Kαλή και ευλογημένη χρονιά!
