Από τα χείλη του Χριστού μας ακούσαμε, την σπουδαία παραβολή του Καλού
Σαμαρείτη, σύμφωνα με την οποία κάποιος είχε πέσει στα χέρια ληστών οι
οποίοι αφού τον έδειραν και τον πλήγωσαν, τον άφησαν μισοπεθαμένο στην
άκρη του δρόμου. Κατά καλή του τύχη περνώντας από εκεί ένας Σαμαρείτης,
τον βοήθησε και τον οδήγησε σε ένα Πανδοχείο, όπου ο άνθρωπος αυτός
σώθηκε με την αγάπη, το ενδιαφέρον και τα έξοδα του Σαμαρείτη. Η
παραβολή εικονίζει μία πραγματικότητα. Καλός Σαμαρείτης είναι ο Χριστός,
ληστής είναι ο διάβολος, τραυματίας εμείς και πανδοχείο η Εκκλησία.
Πριν έλθει ο Χριστός στον κόσμο, ο διάβολος κατασπάρασσε την ψυχή μας
και την άφηνε μισοπεθαμένη. Και ήλθε ο Χριστός ο Οποίος έσκυψε με πολλή
αγάπη και ευσπλαχνία και μας οδήγησε σ ένα πανδοχείο, στην κιβωτό της
σωτηρίας, στην Εκκλησία.
Οι Άγιοι Πατέρες, μας λένε ότι η Εκκλησία είναι το Μυστήριο του Χριστού. Για να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει αυτό, ονόμασαν την Εκκλησία « οικοδομή » δηλαδή ένα στέρεο και καλοχτισμένο σπίτι, την ονόμασαν επίσης « ναόν του Θεού » όπου εποικοδομούνται - στερεώνονται οι πιστοί, όλοι εμείς δηλαδή που είμαστε ενωμένοι και πιστεύουμε στον Χριστό. Την πιο κατανοητή και πιο κατατοπιστική εικόνα για το τι είναι Εκκλησία, μας την δίνει ο Απ. Παύλος λέγοντας ότι Εκκλησία είναι « Σώμα Χριστού»και μας καλεί να φαντασθούμε ένα ανθρώπινο σώμα. Τέτοια είναι η Εκκλησία .Κεφαλή στο σώμα της Εκκλησίας είναι ο Χριστός, το υπόλοιπο σώμα είμαστε εμείς οι άνθρωποι, ζώντες και κεκοιμημένοι που έχουμε βαπτισθεί στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Και όπως τα μέλη του σώματος και το κεφάλι είναι ένας άνθρωπος, έτσι και εμείς, η Εκκλησία δηλαδή, με τον Χριστό είμαστε ένα σώμα, στέρεα ενωμένο, θα συμπληρώσει ο Ι. Χρυσόστομος.
Γι αυτό η Εκκλησία κρύβει μέσα της μεγάλη δύναμη. Είναι η δύναμη του Χριστού ο Οποίος είναι Ιδρυτής και Οδηγός Της. Η Εκκλησία λοιπόν δεν είναι ούτε επιχείρηση, ούτε οργάνωση, ούτε σύλλογος,ούτε άλλο ανθρώπινο κατασκεύασμα, γι αυτό όσοι κατά καιρούς την εδίωξαν, την πολέμησαν, την συκοφάντησαν και προσπάθησαν να την κηλιδώσουν, χτύπησαν με δύναμη πάνω στο ισχυρό αγκωνάρι, τον «ακρογωνιαίο λίθο» τον Χριστό μας, το θεμέλιο της Εκκλησίας.
Ο Ι. Χρυσόστομος λέει επίσης,ότι η Εκκλησία είναι λιμάνι για όλους, αμαρτωλούς και δικαίους: « Εάν είσαι αμαρτωλός, έλα στην Εκκλησία να πείς τις αμαρτίες σου. Κι αν είσαι δίκαιος έλα για να μην χάσεις την αρετή σου. Γιατί η Εκκλησία είναι λιμάνι και για τους δύο ». Ο ίδιος Πατέρας συγκρίνοντας την Εκκλησία με την κιβωτό του Νώε, αποδεικνύει την ανωτερότητα της Εκκλησίας με τα εξής λόγια: Η κιβωτός δεχόταν άλογα ζώα και διαφύλαττε άλογα ζώα, η Εκκλησία δέχεται άλογους ανθρώπους και τους μεταβάλλει. Εάν μπει κάποιος σαν την αλεπού, τον κάνει πρόβατο. Εάν μπει κάποιος σαν λύκος τον κάνει αρνί. Εάν μπει κάποιος σαν φίδι, τον κάνει περιστέρι .Εάν είμαστε γόνιμη γη και δεχόμαστε τα σπέρματα του λόγου θα αποδώσουμε καρπό. Εάν όμως είμαστε άγονη πέτρα, δεν ευθύνεται η Εκκλησία. Και εάν ακούμε τα λόγια της Εκκλησίας, και εάν δεν τα ακούμε, η Εκκλησία δεν θα σταματήσει να μας απευθύνει πνευματική ωδή, θεραπεύοντας τα τραύματα μας καταλήγει ο Ι. Χρυσόστομος.
Όταν μιλάμε για την Εκκλησία, πρέπει αμέσως να φέρνουμε στον νου μας πως είναι η Μητέρα που μας γέννησε πνευματικά, πως είναι το καταφύγιο μας στις τρικυμίες και τους πειρασμούς τις παρούσης ζωής, πως είναι το πλοίο εκείνο με κυβερνήτη τον Χριστό,με σημαία τον Σταυρό,με τεντωμένα σκοινιά την αγάπη του Χριστού, με άγκυρα τις Θείες Εντολές Του, με ναύτες τους Αγίους Αγγέλους και πανιά που υψώνονται πάνω στο υψηλό κατάρτι, τους Προφήτες και τους Αποστόλους, το πλοίο εκείνο που μας μεταφέρει στην Αιώνια Πατρίδα, την θριαμβεύουσα «Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική» Ουράνια Εκκλησία.
