Πρώτη αχτίδα στην ψυχή του ήλιου της αγάπης,
Μάνα, είναι το βλέμμα σου στο νιόφερτο βλαστάρι.
Αυτό που αντιφέγγισαν τ᾽ αθώα τα ματάκια
στο πρώτο ξύπνημα ζωής, χωρίς μυαλό και κρίση,
ήταν η θεία σου μορφή κι η στοργική ματιά σου.
Αυτή η ματιά θεμέλιωσε του νεογνού τα σπλάχνα,
γιατί σ᾽ αυτά απόθεσες, Μάνα, τη θαλπωρή σου.
Γι᾽ αυτό όταν χανόμαστε στην παγωνιά του κόσμου,
βγαίν᾽ η κραυγή η αρχέγονη που προσκαλεί τη Μάνα.
Είν᾽ η στιγμή που η ψυχή ψάχνει το πρώτο βλέμμα,
εκείνο που ᾽ναι θέμελο και την ψυχή ζεσταίνει,
῾απ´ όλα το γλυκύτερο, της Μάνας μας το βλέμμα᾽.
´Οσο η πρώτη η ματιά είναι της άγιας Μάνας,
ο κόσμος θα ᾽ναι ζωντανός και θα ᾽χει πάντα ελπίδα!
Δημοσίευση σχολίου