Αγαπητοί μου! Ή θεία λειτουργία, πού τελούμε, είναι μία αναπαράστασις όλου του μυστηρίου της θείας οικονομίας.
Θυμούμεθα τη γέννησι του Χριστού, την είσοδο του στον κόσμο ως
διδασκάλου, το μυστικό δείπνο, τη σταυρική θυσία, την Ανάστασι, τέλος δε
—σε κάθε θεία λειτουργία— και την ανάληψη Του.
Ποια σημεία θυμίζουν την Ανάληψη; Όταν, μετά τη μεγάλη είσοδο και το
Πιστεύω, ό Ιερεύς βγαίνει και λέει «Άνω σχώμεν τάς καρδίας».
Εκεί
εννοεί το εξής. Δεν είναι πια ό Χριστός στον κόσμο, είναι στον ουρανό•
λοιπόν κ' εμείς εκεί πρέπει να 'χουμε τις καρδιές μας.
Κι
όπως όταν έχουμε κάποιον δικό μας στην Αυστραλία ή στην Αμερική τον
σκεπτόμεθα μέρα - νύχτα, έτσι και τον ουρανό όπου είναι ό Κύριος μας.
«Ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλ. 3,20). Προς το τέλος
επίσης της λειτουργίας, μετά τη θεία κοινωνία, ό ιερεύς λέει• «Υψώθητι
επί τους ουρανούς, ό Θεός, και επί πάσαν την γην ή δόξα σου» (Ψαλμ.
56,6,12), πού εννοεί πάλι την Ανάληψη.
Χρειάζεται απογείωσης. Να υψωθούμε κ' εμείς με φτερά αετού, να πετάξουμε
στον πνευματικό ουρανό, γιατί «θα μας φάει ό κάμπος», όπως λέει ένας
ποιητής. Άλλοτε μέσ' στις φτωχικές καλύβες κατοικούσαν τίμιοι άνθρωποι
και επίγειοι άγγελοι. Τώρα, μέσα στα πολυτελή μέγαρα κατοικούν άλογα ζώα
και μοχθηροί δαίμονες. Ό χοίρος έχει το κεφάλι προς τα κάτω• αγαπά τα
βελανίδια και περιφρονεί τα διαμάντια, όπως είπε ό Χριστός (βλ. Ματθ.
7,6). τι θέλει; Λάσπη και βρώμα.
Έτσι κ' εμείς περιφρονούμε τ' ανεκτίμητα λόγια του Κυρίου και σαν το
χοίρο κινούμεθα μέσα στο βόρβορο της ηθικής ακαθαρσίας. Και όπως ό
χοίρος μόνο μια φορά βλέπει τον ουρανό, όταν ό χασάπης τον
αναποδογυρίζει για να τον σφάξει. Έτσι κι ό κτηνάνθρωπος. Όταν έρθει ό
αρχάγγελος με τη μαχαιρά του να τον πάρει, τότε για πρώτη φορά υψώνει το
νου του και βλέπει ότι πέρα από το μάταιο τούτο κόσμο υπάρχει και άλλη
ζωή.
Αδελφοί μου, όσο είστε βέβαιοι ότι υπάρχει αυτός ό κόσμος, τόσο να είστε
βέβαιοι ότι υπάρχει ό άλλος κόσμος. Σ' εκείνο τον κόσμο πηγαίνουμε.
«Άνω σχώμεν τάς καρδίας».
+Επισκόπου Αυγουστίνου Ν. Καντιώτη
Δημοσίευση σχολίου