Μόνον κοντὰ στὸν Χριστὸ βρίσκει κανεὶς τὴν πραγματική, τὴν γνήσια χαρά,
γιατὶ μόνον ὁ Χριστὸς δίνει χαρὰ καὶ παρηγοριὰ πραγματική.
Ὅπου
Χριστός, ἐκεῖ χαρὰ ἀληθινὴ καὶ ἀγαλλίαση παραδεισένια. Ὅσοι εἶναι
μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστό, δὲν ἔχουν πραγματικὴ χαρά. Μπορεῖ νὰ κάνουν
ὄνειρα: «θὰ φτιάξω αὐτό, θὰ φτιάξω τὸ ἄλλο, θὰ πάω ἐδῶ, θὰ πάω ἐκεῖ»,
μπορεῖ νὰ ἀπολαμβάνουν τιμὲς ἢ νὰ τρέχουν στὶς διασκεδάσεις καὶ νὰ
χαίρωνται, ἀλλὰ ἡ χαρὰ ποὺ νιώθουν δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γεμίση τὴν ψυχή
τους. Αὐτὴ ἡ χαρὰ εἶναι ὑλική, κοσμικὴ χαρά, ἀλλὰ ἀπὸ ὑλικὲς χαρὲς δὲν
γεμίζει ἡ ψυχή, καὶ ὁ ἄνθρωπος μένει μ᾿ ἕνα κενὸ στὴν καρδιά του.
Εἶδες
τί λέει ὁ Σολομών; «Ἔχτισα σπίτια, φύτεψα ἀμπέλια, ἔκανα κήπους, μάζεψα
χρυσάφι, ἀπέκτησα ὅ,τι πόθησε ἡ καρδιά μου, ἀλλὰ στὸ τέλος κατάλαβα ὅτι
ὅλα αὐτὰ εἶναι μάταια» (Ἐκκλ. 2, 11).
Ἡ κοσμικὴ χαρὰ δίνει κάτι τὸ πρόσκαιρο, κάτι γιὰ ἐκείνη τὴν στιγμή, δὲν
δίνει αὐτὸ ποὺ δίνει ἡ πνευματικὴ χαρά. Ἡ πνευματικὴ χαρὰ εἶναι ζωὴ
παραδεισένια. Ὅσοι πέρασαν πρῶτα ἀπὸ τὴν Σταύρωση καὶ ἀναστήθηκαν
πνευματικά, ζοῦν τὴν πασχαλινὴ χαρά. «Πάσχα, Κυρίου Πάσχα»! Καὶ μετὰ
ἔρχεται ἡ Πεντηκοστή!… Καὶ ὅταν φθάσουν πιὰ στὴν Πεντηκοστὴ καὶ δεχθοῦν
τὴν πύρινη γλῶσσα, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τότε ὅλα τελειώνουν*…
*Οἱ λόγοι αὐτοὶ τοῦ Γέροντα ἐκφράζουν τὸν τελικὸ σκοπὸ τοῦ πνευματικοῦ
ἀγῶνος κάθε πιστοῦ, ποὺ εἶναι ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅταν ὁ
ἄνθρωπος γίνη κοινωνὸς τῆς θεοποιοῦ Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τότε
φθάνει πλέον στὴν κατάσταση τῆς θεώσεως, στὴν «ἀτέλεστον τελειότητα».
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Ε, Πάθη & Ἀρετές
Δημοσίευση σχολίου