Τι είναι ‘’ο Αντίχριστος’’ που αναφέρει η Αγία Γραφή, μία
κατάσταση και ένα σύστημα αντίθετο του Χριστού και του Ευαγγελίου, ή είναι ένας
άνθρωπος που θα ηγηθεί σε μία αποστατημένη, από τον Θεό, ανθρωπότητα;
Παρακάτω θα δείξουμε ότι είναι άνθρωπος και όχι ένα απρόσωπο
σύστημα. Φυσικά, σε ένα αντίθεο σύστημα θα ηγηθεί, αλλά αυτός ο ίδιος είναι
πρόσωπο. Ας περάσουμε στις μαρτυρίες.
Ο απ. Ιωάννης, στην πρώτη του καθολική επιστολή γράφει: «Παιδία,
εσχάτη ώρα είναι, και καθώς ηκούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται, και τώρα πολλοί
αντίχριστοι υπάρχουσιν· όθεν γνωρίζομεν ότι είναι εσχάτη ώρα» (εδ. 18). Από
αυτό καθίσταται σαφές ότι διακρίνεται ‘’ο αντίχριστος’’ και ‘’οι πολλοί
αντίχριστοι’’. Άλλο όμως είναι ‘’ο αντίχριστος’’, -ένας και μοναδικός- , και
άλλο πράγμα ‘’οι αντίχριστοι’’ άνθρωποι. Ο μεν αντίχριστος έρχεται (που
σημαίνει ότι δεν είχε έρθει ακόμα στην εποχή του απ Ιωάννη), ενώ οι άνθρωποι
που έχουν το πνεύμα του, ήδη υπήρχαν από τότε. Τι πρεσβεύει το πνεύμα αυτό; Μας
το εξηγεί πάλι ο απόστολος Ιωάννης, στο κεφάλαιο 4, της ίδιας επιστολής: «παν
πνεύμα, το οποίον δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εν σαρκί, δεν είναι
εκ του Θεού· και τούτο είναι το πνεύμα του αντιχρίστου, το οποίον ηκούσατε ότι
έρχεται, και τώρα μάλιστα είναι εν τω κόσμω» (εδ. 3). Εκφράζονταν από τους Γνωστικούς, και πιο
συγκεκριμένα, από την αίρεση των ''Δοκητών'', που δίδασκαν την φαινομενική ενανθρώπιση
του Λόγου. Αλλά και στην δεύτερη καθολική επιστολή του, ο απ Ιωάννης γράφει
κάτι το οποίο είναι πολύ θαυμαστό. Θα το παραθέσω από το κείμενο, διότι η
μετάφραση του Ν. Βάμβα έχει λάθος σε αυτό το σημείο. Είναι λεπτομέρεια μεν,
αλλά κάνει μεγάλη την διαφορά. Γράφει λοιπόν: «πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον
κόσμον οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί, ούτος εστίν ο
πλάνος και ο αντίχριστος» (εδ. 7). Ήδη από τότε, μερικοί αναφερόμενοι στην Β' Παρουσία (διότι λέει ‘’ερχόμενον’’),
πίστευαν ότι δεν είναι τάχα η προσδοκία ενός προσώπου, όπως διδάσκει η Εκκλησία, αλλά μια κατάσταση ευδαιμονίας, όπως λέει και σήμερα μερίδα νεοεποχιτών (που
τελικά δεν είναι και τόσο ΝΕΟ- εποχίτες, αλλά ΝΕΟ- Γνωστικοί). Και αυτοί, το
πνεύμα το αντίχριστο φέρουν. Το ότι αυτοί οι πολλοί αναφέρονται ως ‘’ο
αντίχριστος’’, δεν πρέπει να μας μπερδεύει. Δεν εννοεί ότι είναι ένα σύνολο
προσώπων, αλλά απλά τους αναφέρει περιληπτικά.
Ο αντίχριστος, ως μοναδικό πρόσωπο αναφέρεται:
Στον προφήτη Δανιήλ:
«Και εν τοις εσχάτοις καιροίς της βασιλείας αυτών, όταν αι
ανομίαι φθάσωσιν εις το πλήρες, θέλει εγερθή βασιλεύς σκληροπρόσωπος και
συνετός εις πανουργίας. Και η δύναμις αυτού θέλει είσθαι ισχυρά, ουχί όμως εξ
ιδίας αυτού δυνάμεως· και θέλει αφανίζει εξαισίως και θέλει ευοδούσθαι και
κατορθόνει και θέλει αφανίζει τους ισχυρούς και τον λαόν τον άγιον. Και διά της
πανουργίας αυτού θέλει κάμει να ευοδούται η απάτη εν τη χειρί αυτού· και θέλει
μεγαλυνθή εν τη καρδία αυτού και εν ειρήνη θέλει αφανίσει πολλούς· και θέλει
σηκωθή κατά του Άρχοντος των αρχόντων· πλην θέλει συντριφθή άνευ χειρός»
(Δανιήλ, η 23- 25).
Επίσης, στον ίδιο προφήτη:
«Και αντ' αυτού θέλει σηκωθή εξουθενημένος τις, εις τον
οποίον δεν θέλουσι δώσει τιμήν βασιλικήν· αλλά θέλει ελθεί ειρηνικώς και
κυριεύσει το βασίλειον εν κολακείαις […] η καρδία αυτού θέλει είσθαι εναντίον
της διαθήκης της αγίας […] και θυμωθή εναντίον της διαθήκης της αγίας· και
θέλει ενεργήσει και επιστρέψει και θέλει συνεννοηθή μετά των εγκαταλιπόντων την
διαθήκην την αγίαν […] τους ανομούντας εις την διαθήκην θέλει διαφθείρει εν
κολακείαις· ο λαός όμως, όστις γνωρίζει τον Θεόν αυτού, θέλει ισχύσει και
κατορθώσει […] Και ο βασιλεύς θέλει κάμει κατά την θέλησιν αυτού, και θέλει
υψωθή και μεγαλυνθή υπεράνω παντός Θεού, και θέλει μεγαλορρημονήσει κατά του
Θεού των θεών, και θέλει ευημερεί, εωσού συντελεσθή η οργή· διότι το ωρισμένον
θέλει γείνει. Και δεν θέλει φροντίζει περί των θεών των πατέρων αυτού ουδέ περί
επιθυμίας γυναικών ουδέ θέλει φροντίζει περί ουδενός θεού, διότι θέλει
μεγαλυνθή υπεράνω πάντων. Τον δε θεόν Μαουζείμ θέλει δοξάσει επί του τόπου
αυτού· και θεόν, τον οποίον οι πατέρες αυτού δεν εγνώρισαν, θέλει τιμήσει με
χρυσόν και άργυρον και με πολυτίμους λίθους και με πράγματα επιθυμητά» (Δανιήλ,
ια, εδ. 21-38).
Ο άγιος Ιππόλυτος Ρώμης, στο υπόμνημά του ‘’Εις τον
Δανιήλ’’, αφού αναφέρει το συγκεκριμένο απόσπασμα από το βιβλίο του προφήτη
Δανιήλ, γράφει ότι αυτά αναφέρονται στον αντίχριστο· «Ταύτα μεν ουν ούτως ο
προφήτης διηγείται περί του Αντιχρίστου, ως έσται αναιδής και πολεμοτρόφος και
τύραννος […]» (ΒΕΠΕΣ 6, 104, IL).
Ακόμα,
«Και θέλει λαλήσει λόγους εναντίον του Υψίστου, και θέλει
κατατρέχει τους αγίους του Υψίστου, και θέλει διανοηθή να μεταβάλλη (μετάφραση Εβδομήκοντα, ''αλλοιώσαι'') καιρούς και
νόμους· και θέλουσι δοθή εις την χείρα αυτού μέχρι καιρού και καιρών και
ημίσεος καιρού. Κριτήριον όμως θέλει καθήσει, και θέλει αφαιρεθή η εξουσία
αυτού, διά να φθαρή και να αφανισθή έως τέλους. Και η βασιλεία και η εξουσία
και η μεγαλωσύνη των βασιλειών των υποκάτω παντός του ουρανού θέλει δοθή εις
τον λαόν των αγίων του Υψίστου, του οποίου η βασιλεία είναι βασιλεία αιώνιος,
και πάσαι αι εξουσίαι θέλουσι λατρεύσει και υπακούσει εις αυτόν» (Δανιήλ, ζ
25-27).
Ο ίδιος ο Κύριος, όταν μιλάει για τον αντίχριστο, σε ένα πρόσωπο
αναφέρεται:
«Εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου, και δεν με δέχεσθε·
εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι εαυτού, εκείνον θέλετε δεχθή» (Κατά Ιωάννην, ε
43).
Ο ιερός Χρυσόστομος, ερμηνεύει το χωρίο ως εξής: «Ποιόν
εννοεί ότι θα έλθει εξ ονόματος του εαυτού του; Εδώ, υπαινίσσεται τον
Αντίχριστον και παρουσιάζει αναμφισβήτητον απόδειξιν της ασεβείας των»
(Ομιλία 41, Εις το Κατά Ιωάννην, ΕΠΕ 13 Α).
Ο απ. Παύλος, σε άνθρωπο αναφέρεται: «Ας μη σας εξαπατήση τις
κατ' ουδένα τρόπον· διότι δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη, εάν δεν έλθη πρώτον η
αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας, ο
αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα,
ώστε να καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός»
(Β’ Θεσ/κεις, β 3-4).
Ο άγιος Ιππόλυτος Ρώμης, πάλι στο υπόμνημά του ‘’Εις τον
Δανιήλ’’, ολόκληρο το παραπάνω κομμάτι της επιστολής το σχετίζει άμεσα με τον
Αντίχριστο·
«[…] έρχεται γαρ ο αντίχριστος […] και Παύλος εν τη προς
Θεσσαλονικείς
φησίν […]» (ΒΕΠΕΣ 6, 107, LV).
Άλλα χωρία που δείχνουν ότι ο Αντίχριστος είναι πρόσωπο:
Άγιος Ιππόλυτος Ρώμης:
«[…] του αντιχρίστου παρουσία και το τούτου γένος, και πόθεν
και πως παρέσται ο πλάνος […]» (ΒΕΠΕΣ 6, 78, VII).
«Λέων ο Χριστός και λέων ο αντίχριστος […] απέστειλεν ο
Χριστός αποστόλους εις πάντα τα έθνη και αυτός ομοίως πέμψει ψευδαποστόλους […]
εκ των Εβραίων ο Χριστός ανέτειλε και αυτός εξ Ιουδαίων γεννηθήσεται» (ΒΕΠΕΣ 6,
283, XX).
Και ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, αναφέρει:
«Στην αρχή, θα χρησιμοποιήσει επιείκεια, και σαν ένας λόγιος
και συνετός, θα υποκρίνεται σωφροσύνη και φιλανθρωπία. Με ψεύτικα σημεία και
τέρατα όμως, που θα τα πετυχαίνει με τη μαγική απάτη, θα εξαπατήσει τους
Ιουδαίους και θα πιστέψουν πως αυτός είναι ο Χριστός, που περιμένουν. Και μετά,
με κάθε είδους απανθρωπιά και παρανομία, θα επιφέρει σ’ αυτούς όλες τις
συμφορές, ώστε, κατά κάποιον τρόπο, θα ξεπεράσει όλους τους αδίκους και ασεβείς
που έζησαν πριν από αυτόν, επειδή θα έχει μέσα του φονική διάθεση, σκληρότατη,
άσπλαχνη και πολύμορφη εναντίον όλων, κυρίως όμως εναντίον μας, των Χριστιανών»
(15η Κατήχηση, Μετάφραση Γ. Μαυρομάτη, Β’ τόμος,
σελ. 396).
Ο άγιος Ειρηναίος της Λυών, σε πρόσωπο αναφέρεται όταν
γράφει:
«[…] ανακεφαλαιούμενος δε και την από του προ του κατακλυσμού πάσαν
ειδωλολατρείαν […]» (ΒΕΠΕΣ 5, 168).
Ενώ, λέει ευθέως κενόδοξους όσους προσπαθούν να βρουν το
όνομά του. Και καταλήγει, ότι είναι ασφαλέστερο να μην προσπαθούμε να
ερμηνεύσουμε το ‘’ΧΞΣ’’ που αναφέρει ο απ Ιωάννης στην Αποκάλυψη, καθώς «[…]
πολλά εστί τα ευρισκόμενα ονόματα, έχοντα τον αυτόν αριθμόν, ποιόν εξ αυτών
φορέσει ο ερχόμενος […]» (ΒΕΠΕΣ 5,169).
Αυτά τα χωρία είναι ενδεικτικά και άκρως διαφωτιστικά.
