Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, πού
καταλαβαίνει ὅτι τά πάθη του εἶναι τά χειρότερα παραμορφωτικά «γυαλιά», πού τόν
ἐμποδίζουν νά ἰδῆ καθαρά τόν Χριστό καί νά δεχθῆ τόν λόγο Του.
Ἀκόμη πιό μακάριος εἶναι ἐκεῖνος, πού
κατάλαβε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ζωή τοῦ κόσμου. Καί ὅτι μόνον Αὐτός εἶναι ὁ
Ζωντανός Ἄρτος, πού μπορεῖ νά χορτάσει τόν ἄνθρωπο καί νά γεμίσει τήν καρδιά
του.
Τρισμακάριος – τέλος - εἶναι ἐκεῖνος,
πού θυσιάζει τά πάντα, γιά νά μπορεῖ νά τρέφεται συνεχῶς μέ τόν Ἄρτο τῆς Ζωῆς,
μέσα στόν Μυστικό Δεῖπνο τῆς Θείας Λειτουργίας.
Δημοσίευση σχολίου