Ὁπωσδήποτε πολλοί ἐκ τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ παρόντος πονήματος θά ἔχουν ἀκούσει ἤ διαβάσει ἔστω καί μία διήγηση γιά τούς ἀόρατους Ἐρημίτες τοῦ Ἄθωνα.
Ἄλλοι τούς ὀνόμασαν «ἀόρατους ἀσκητές», ἄλλοι «γυμνούς ἀσκητές», ἄλλοι «μυστικούς γέροντες», ἄλλοι πάλι «ἀφανεῖς ἀναχωρητές».
Πρόκειται γιά ὁμάδα ἀσκητῶν, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἑφτά, κάτ΄ ἄλλους δώδεκα καί κατ΄ ἄλλους δέκα, οἱ ὁποῖοι διατρίβουν στίς ἐρημικότερες περιοχές τῆς ἀθωνικῆς ἐρήμου καί εἶναι ἀόρατοι ἀπό τά μάτια τῶν ἀνθρώπων. Ἐμφανίζονται μόνο σ΄ ὅποιον αὐτοί θέλουν ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἁπλό καί ἀπονήρευτο μοναχό ἤ καί σέ εὐσεβῆ καί εὐλαβῆ προσκυνητή πού ἔχει καθαρό καί χριστιανικό βίο.
Ἐδῶ πρέπει νά μεταφέρω κάποια ὑποσημείωση ἑνός σύγχρονου συγγραφέα μοναχοῦ (Ἀπό τό βιβλίο τοῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ Διονυσιάτου «Ὁ Γέρων Ἀρσένιος ὁ Σπηλαιώτης», 2002) περί τῶν μυστηριωδῶν αὐτῶν ἀσκητῶν πού τήν βρῆκα τήν πιό κατάλληλη σέ περιεκτικότητα καί περιγραφή καί τήν πιό σύντομη γιά τό θέμα αὐτό:
«Γυμνοί ἀσκητές: Κατά τήν μακραίωνη ἱστορία τοῦ Ἁγίου Ὅρους ὑπάρχει ἡ ἑξῆς παράδοσις. Μία ὁμάδα ἀσκητῶν τόν ἀριθμόν...
ἑπτά (κατ΄ ἄλλους δώδεκα), ζοῦν μέ ἄκρα ἄσκηση, μέ μοναδικό ἔργο τήν ἀδιάλειπτη προσευχή ὑπέρ ὅλου τοῦ κόσμου. Ἔχουν λάβει εἰδική χάρη ἀπό τόν Κύριο νά ζοῦν ἄοικοι καί γυμνοί καί νά εἶναι ἀόρατοι ἀπό τούς ὀφθαλμούς τῶν ἀνθρώπων».
Ἡ φήμη τῶν ἀσκητῶν αὐτῶν, μᾶλλον ἡ παράδοση αὐτή διασώζεται τά τελευταία διακόσια χρόνια τουλάχιστον καί μεταφέρεται ἀπό γενιά σέ γενιά στόν ἁγιορείτικο μοναχισμό καί ἰδίως τόν ἀσκητισμό, καί ὄχι μόνο ἀλλά καί σέ ὁλόκληρη τήν ὀρθοδοξία…
Συζήτησα μέ πολλούς ἁγιορεῖτες Γέροντες, Σκητιῶτες, Κοινοβιότες, Κελλιῶτες, Ἐρημίτες γιά τό θέμα αὐτό, δηλαδή τήν ὕπαρξη καί σήμερα τῶν ἀοράτων γυμνῶν ἀσκητῶν καί βρῆκα πολλούς νά πιστεύουν ὅτι ὑπάρχουν καί σήμερα τέτοιοι ἐρημίτες.
Συνάντησα πράγματι ἁπλούς καί ἐνάρετους καί ἀγωνιστές Μοναχούς καί Γέροντες οἱ ὁποίοι πιστεύουν τή παράδοση αὐτή. Δηλαδή ὅτι ὑπάρχουν καί σήμερα τέτοιοι ἀναχωρητές σέ ἄβατα ἀθωνικά μέρη, πού ζοῦν πρωτόγονα, ἁπλά, λιτά καί τρέφονται ἀπό τό Θεό μέ θαυμαστό τρόπο. Μάλιστα ἕνας τέτοιος ἁπλός Γέροντας μοῦ διηγήθηκε ὅτι γνωρίζει μερικούς τέτοιους μυστικούς ἀναχωρητές οἱ ὁποῖοι ζοῦν στή ψηλότερη καί ἀγριότερη περιοχή ἀπό αὐτόν καί ὅτι τούς οἰκονομεῖ ἡ θεία Πρόνοια τά πρός τή ζωή ἀναγκαία μέ θαυμαστό καί ἰδιαίτερο τρόπο.
Καί ὅτι τίς νύχτες ἀγρυπνοῦν προσευχόμενοι ὄρθιοι. Καί γιά νά μήν νυστάξουν καί πέσουν κάτω – μετά τίς μεσονύκτιες ὧρες πού ἀποκάμνουν – στηρίζονται μέ σχοινιά δεμένοι ἀπό τίς μασχάλες καί πού κρέμονται ἀπό δοκάρια. Καί δέν θέλησε νά μοῦ πεῖ οὔτε τόν τόπο πού μένουν, οὔτε τά περαιτέρω τῆς θαυμαστῆς ἀσκητικῆς τῶν πολιτείας.
Ὑπάρχουν πάλι ἄλλοι μοναχοί πού πιστεύουν ὅτι ὑπάρχει μέχρι σήμερα ἡ ὁμάδα αὐτή τῶν ἑφτά ἀσκητῶν καί ἀναπληρώνεται ὅταν πεθάνει κάποιος ἀπ΄ αὐτούς μέ ἄλλον ἐνάρετο ἀπό τούς Ἁγιορεῖτες Μοναχούς, ὁ ὁποῖος προσφεύγει κοντά τους μέ θαυμαστό τρόπο καί γίνονται πάλι ἑφτά.
Ὑπάρχει καί παράδοση μάλιστα, πού ὑποστηρίζει ὅτι αὐτοί οἱ Ἑφτά ἐρημίτες (κατ΄ ἄλλους δώδεκα) θά ἐπιτελέσουν τήν τελευταία Λειτουργία στή κορυφή τοῦ Ἄθωνα στό ναΐδριο τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Καί μετά θά ἔρθει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, δηλαδή ἡ Δευτέρα Παρουσία. Αὐτοί οἱ ἑφτά (ἤ δώδεκα) δέν θά γευθοῦν θάνατο, ἀλλά θά μεταμορφωθοῦν. Δηλαδή θά ἀλλάξουν μορφή καί τά σώματά τους θά γίνουν ἄφθαρτα καί ἀθάνατα ὅπως ὅλων τῶν εὐρισκομένων ἐν ζωή τότε ἀνθρώπων. Ὑπάρχουν βέβαια καί μερικοί οἱ ὁποῖοι θεωροῦν τήν παράδοση αὐτή τῶν «ἀοράτων Ἐρημιτῶν» σάν θρύλο.
Οἱ ἀόρατοι ἐρημίτες τοῦ Ἄθωνα, Βλασίου μοναχοῦ Ἁγιορείτου,
Ἐκδόσεις ΤΕΡΤΙΟΣ, Σελίδες 18,19, 21, 22
Δημοσίευση σχολίου