Γράφει ο Νεκτάριος Καλογήρου
Η μητέρα της μικρής Τσαμπίκας, η κα Ashley Vransen είναι μια υγιέστατη, νεαρή κοπέλα, στην οποία όμως οι ιατροί διέγνωσαν δυσκολία τεκνοποίησης. Όπως η ίδια περιέγραψε στη «δημοκρατική», «είχα κάνει στην Ολλανδία όλες τις εξετάσεις που γίνονται συνήθως και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αν θέλω παιδιά θα πρέπει να καταφύγω στην τεχνητή γονιμοποίηση». Το αποτέλεσμα αυτό επιβεβαιώθηκε ξανά και ξανά από διάφορα ιατρικά κέντρα.
Ως φυγή από την απογοητευτική καθημερινότητα, ο Joey Westenberg, σύζυγος της Ashley, πρότεινε να έρθουν για ολιγοήμερες διακοπές στη Ρόδο. Αλλωστε, ο κ. Westenberg κατά τα προηγούμενα χρόνια είχε έρθει στο νησί αρκετές φορές και γνώριζε καλά πως εδώ θα είχαν την ευκαιρία πραγματικής ξεκούρασης. Ο ίδιος ο κ. Joey θυμάται: «ήμασταν στην παραλία Τσαμπίκας και απολαμβάναμε το λαμπερό ήλιο. Τότε, κοιτώντας προς το βουνό είδα το μοναστήρι και πρότεινα στη σύζυγό μου ν’ ανεβούμε μέχρι εκεί. Λίγες ώρες αργότερα ήμασταν στα σκαλοπάτια που οδηγούν στο εκκλησάκι της κορυφής. Όταν φτάσαμε στην είσοδο, είδαμε κι άλλους τουρίστες και όλοι διάβαζαν το βιβλίο των επισκεπτών. Σε αυτό διαβάσαμε κι εμείς ιστορίες γυναικών που παρακάλεσαν την Παναγιά Τσαμπίκα για εκείνο που ποθούσαν πιο πολύ και τελικά κατάφεραν να τεκνοποιήσουν. Το ίδιο κάναμε με τη σύζυγό μου».
Ο Joey Westenberg μιλούσε προς τη «δημοκρατική» γεμάτος ενθουσιασμό, προσπαθούσε να τα πει όλα με μια ανάσα. «Η σύζυγός μου δάκρυζε με τα όσα διάβαζε και με τα δάκρυα αυτά παρακαλέσαμε την Παναγία να βοηθήσει κι εμάς».
Ολοκληρώνοντας τις διακοπές του, το ζευγάρι επέστρεψε στην Ολλανδία και τρεις μήνες μετά η Ashley νιώθοντας πως έχει κάποιο γυναικολογικό πρόβλημα, επισκέφθηκε τον ιατρό της και από τις εξετάσεις που έκανε, διαπιστώθηκε ότι ήδη βρισκόταν την τέταρτη εβδομάδα της κύησης.
Δεν έγινε γνωστό αν τελικώς οι ιατροί έσκισαν τα πτυχία τους, ωστόσο όλοι συμφώνησαν ότι πρόκειται για κάποιο θαύμα, το οποίο ολοκληρώθηκε με τη γέννηση της μικρής Ολλανδέζας. «Δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη, τη μικρή την ονομάσαμε Τσαμπίκα και ως δεύτερο όνομα της δώσαμε και το Μπέλα, την φέραμε στη Ρόδο και την ανεβάσαμε στην Παναγιά, να τη δει, να δει τη νονά της» εξήγησε η μητέρα. Η ίδια δήλωσε ότι «ουδέποτε ήμασταν θρησκευόμενοι άνθρωποι, έτσι έχουμε μεγαλώσει στην ολλανδική κοινωνία, όμως αυτό που ζήσαμε έχει αλλάξει την κοσμοθεωρία μας».
Δημοσίευση σχολίου