Με αφορμή πολλές ερωτήσεις που λάβαμε σχετικά με το θέμα, δημοσιεύουμε την επίσημη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος για το πως μπορεί να πραγματοποιηθεί γάμος μεταξύ Ορθοδόξων και ετεροδόξων.
Γάμος μετὰ ἑτεροδόξου
(μεικτὸς γάμος)
Ἐπὶ θρησκευτικοῦ γάμου ὀρθοδόξου μετὰ ἑτεροδόξου (μεικτὸς γάμος), τελουμένου πάντοτε κατ’ οἰκονομίαν, ἡ ἱεροτελεστία γίνεται κατὰ τοὺς τύπους τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὑποχρεωτικῶς, καὶ τὶς διατυπώσεις περὶ μεικτῶν γάμων, ἀνεξαρτήτως ἐὰν τελεσθῆ καὶ κατὰ τὸν τύπο τοῦ δόγματος τοῦ ἑτεροδόξου μέλους.
Ἐπὶ κωλυμάτων, ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ ἐφαρμόζη τὴν οἰκονομία κατὰ περίπτωση καὶ κατὰ τὴν κρίση καὶ ποιμαντορικἠ σύνεση τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου ἤ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου (σύμφωνα καὶ πρὸς τὴν μέχρι σήμερα ἀκολουθουμένη ἐκκλησιαστικὴ πρακτική).
Διὰ τοῦτο οἱ ἐφημέριοι ὀφείλουν, σὲ περίπτωση κατὰ τὴν ὁποῖα ἔχουν τὴν ὁποιαδήποτε ἀμφιβολία σχετικὰ μὲ τὴν ὕπαρξη κάποιου κωλύματος ἤ μή, νὰ ἀποφεύγουν ὑποκειμενικὲς κρίσεις καὶ νὰ ἀπευθύνονται στὴν οἰκεία Ἱερἀ Μητρόπολη, γιὰ νὰ λαμβάνουν ἔγκυρη ἀπάντηση.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν διαδικασία ἐκδόσεως ἀδείας γάμου, δηλ. τὴν γνωστοποίηση διὰ τοῦ τύπου, τὴν συνάριθμηση ἤ μὴ προηγουμένων τελεσθέντων καὶ λυθέντων γάμων, τὴν σύνταξη δηλώσεως τοῦ γάμου πρὸς τὸ Ληξιαρεῖο καιὶ πολλὰ ἄλλα θέματα, τά ὁποία ρυθμίζονται λεπτομερῶς ἀπὸ τὴν ὑπ’ ἀριθμ. 2320/1982 Συνοδικὴ Ἐγκύκλιο.
Γιὰ τὴν τέλεση Θρησκευτικοκῦ γάμου ἀπαραίτητη προϋπόθεση ἀποτελεῖ ἡ ἔκδοση τῆς Ἐπισκοπικῆς ἀδείας, τὴν ὁποία πρέπει οἱ μελλόνυμφοι νὰ προσκομίζουν στὸν οἰκεῖο ἐφημέριο. Τὴν εὐθύνη τῆς διακριβώσεως ὑπάρξεως ἤ μὴ κωλυμάτων, κατὰ τὸ Κανονικὸν Δίκαιον τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ τὸν θρησκευτικὸ γάμο, ἔναντι τοῦ Ἐπισκόπου ἔχει ὁ ὑπογράφων τὴν αἴτηση ἐκδόσεως ἀδείας ἐφημέριος. Ἡ τέλεση θρησκευτικοῦ γάμου ἄνευ Ἐπισκοπικῆς Ἀδείας συνεπάγεται γιὰ τὸν ὑπεύθυνο ἐφημέριο βαρειὲς κανονικὲς κυρώσεις, κατὰ τὶς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 49 τοῦ Νόμου 590/1977 «Περὶ τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος»:
«1. Ἡ ἱερολογία τοῦ γάμου τελεῖται μετὰ προτέραν ἔγγραφον ἄδειαν τοῦ Ἀρχιερέως τοῦ τόπου τῆς τελέσεως ἤ τοῦ ἐπιτρόπου αὐτοῦ. Διὰ τὴν χορήγησιν τῆς ἀδείας ἐπιτρέπεται καὶ προηγουμένη ἔγγραφος ὑπεύθυνος δήλωσις τῶν μελλονύμφων περὶ μὴ ὑπάρξεως ὡς πρὸς αὐτοὺς ἀναβλητικοῦ ἤ ἀνατρεπτικοῦ τινος κωλύματος. Διὰ κανονιστικῶν ἀποφάσεων τῆς Δ.Ι.Σ. θέλει καθορισθῆ, κατὰ τὴν κειμένην νομοθεσίαν, ἡ διαδικασία χορηγήσεως ἀδείας γάμου.
2. Εἰς τὸν ἄνευ ἐπισκοπικῆς ἀδείας τελέσαντα γάμον ἱερέα ἐπιβάλλεται, ἐκτὸς τῶν εἰς τοῦτον ἐπιβαλλομένων ὑπὸ τῶν ἐκκλησιαστικῶν δικαστηρίων κανονικῶν ποινῶν, καὶ ποινὴ φυλακίσεως μέχρις ἑνὸς ἔτους.
3. Ἡ κεχωρισμένως ἀπὸ τῆς τελέσεως τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου ἱερολογία τῆς μνηστείας ἀπαγορεύεται, κηρύσσεται δὲ πνευματικῶς ἄκυρος ὑπὸ τοῦ Ἀρχιερέως τοῦ τόπου, ἔνθα αὕτη ἐτελέσθη. Εἰς τὸν τελέσαντα τὴν ἱερολογίαν ἱερέα ἐπιβάλλεται ποινὴ ἀργίας μέχρις ἐνὸς ἔτους καὶ στέρησις τοῦ ἡμίσεος τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ, ὡς καὶ φυλάκισις μέχρις ἑνὸς ἔτους.
4. Τὰ τῶν γάμων, κατὰ μὲν τὸ πολιτικὸν μέρος, ὑπάγονται εἰς τὰ πολιτικὰ δικαστήρια, κατὰ δὲ πνευματικόν, εἰς τὰς Ἐκκλησιαστικὰς Ἀρχάς».
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Δημοσίευση σχολίου