Ταπείνωση: Όποιος εμποδίζει το στόμα του από την καταλαλιά, φυλάγει την καρδιά του από τα πάθη.
Όποιος μελετά συνεχώς τα θεία, βλέπει τον Κύριο και διώχνει τους δαίμονες μακριά του και ξεριζώνει από την ψυχή του το σπόρο της κακίας τους.
Όποιος φροντίζει συνεχώς για την ψυχή του, αισθάνεται ευφροσύνη στην καρδιά του από τις αποκαλύψεις του αγίου Πνεύματος· και όποιος συγκεντρώνει τη νοητική του όραση στην καρδιά του, βλέπει τη λάμψη του αγίου Πνεύματος.
Όποιος αποστρέφεται την περιπλάνηση και το διασκορπισμό του νου του στα κοσμικά, βλέπει μέσα στην καρδιά του το Δεσπότη και Κύριό του.
Αν αγαπάς να έχεις καθαρή καρδιά, μέσα στην οποία να μπορείς να δεις το Δεσπότη και Κύριο των πάντων, μη κατηγορήσεις κανέναν, αλλά και να μην ακούσεις κάποιον που κατηγορεί τον αδελφό του.
Αν δεις ανθρώπους να μάχονται και να φιλονικούν μπροστά σου, κλείσε τα αυτιά σου και φύγε από κει, για να μην ακούσεις λόγια οργής και δηλητηριασθεί και πεθάνει η ψυχή σου.
Η καρδιά που θυμώνει είναι άδεια από τα μυστήρια του Θεού, ενώ ο πράος και ταπεινόφρων είναι πηγή των μυστηρίων του νέου αιώνος.
Όποιος επαινείται δίκαια, δε ζημιώνεται· αν όμως ευχαριστηθεί η καρδιά του από τον έπαινο, είναι άμισθος εργάτης.
Ο θησαυρός του ταπεινού βρίσκεται μέσα του, και είναι ο ίδιος ο Κύριος.
Όποιος φυλάει συνεχώς τη γλώσσα του από τα πονηρά, ποτέ του δε θα την πάθει εξαιτίας της.
Το σιωπηλό στόμα ερμηνεύει τα μυστήρια του Θεού, ενώ ο φλύαρος και αργολόγος απομακρύνεται από τον Πλάστη του
Η ψυχή του αγαθού λάμπει περισσότερο από τον ήλιο, και ευφραίνεται συνεχώς με το να βλέπει τα μυστήρια και τις αποκαλύψεις του Θεού. (176)
Στους φίλους σου να πηγαίνεις με ευλάβεια. Άμα κάνεις έτσι, και τον εαυτό σου και αυτούς θα ωφελήσεις. Διότι πολλές φορές η ψυχή προφασίζεται την αγάπη και αποβάλλει το χαλινάρι της προφύλαξης.
Προφυλάξου από τις συνομιλίες και τις συναντήσεις με τους ανθρώπους, διότι δεν ωφελούν πάντοτε.
Στις συνάξεις, να προτιμάς τη σιωπή, που προστατεύει τον άνθρωπο από πολλή ζημία.
Φύλαξε την κοιλιά σου από το περιττό φαγητό, αλλά περισσότερο τα μάτια σου· γιατί, έτσι, ο εσωτερικός πόλεμος γίνεται αναμφίβολα πιο ελαφρός από τον εξωτερικό.
Η συνήθεια, αν ζητήσει κάτι μια φορά και δεν ικανοποιηθεί το αίτημά της, την άλλη φορά είναι λιγότερο απαιτητική. Και αν κάνεις μια φορά το θέλημά της, τη δεύτερη φορά θα τη βρεις πιο ισχυρή και απαιτητική.
Ο Θεός, για να λογαριάσει τις αρετές μας, πρέπει να συνοδεύονται από σωματική εγκράτεια και καθαρή συνείδηση. (236-8)
Από το βιβλίο: Κωνσταντίνου Καρακόλη, Ανθολόγιο από την ασκητική εμπειρία του Αγίου Ισαάκ του Σύρου. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη», σελ. 186.
Δημοσίευση σχολίου