Με τις καμπάνες να χτυπούν πένθιμα, τις σημαίες να κυματίζουν μεσίστιες και υπό την σκιά των αυστηρών περιορισμών που ισχύουν στο πλαίσιο των μέτρων κατά της διασποράς του κορωνοϊού, η Καστοριά με δάκρυα στα μάτια είπε σήμερα το «ύστατο χαίρε» στον Ποιμενάρχη που την διακόνησε για 24 χρόνια, μακαριστό Μητροπολίτη κυρό Σεραφείμ.
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνού.
Τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο εκπροσώπησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γρεβενών κ. Δαυίδ, τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας, μεταφέροντας τις πατρικές του ευχές και προσευχές. Στη συγκινητική ομιλία του ο Μητροπολίτης Γρεβενών αναφέρθηκε στα χαρίσματα, τα οποία κυριαρχούσαν στην προσωπικότητα του μακαριστού Ιεράρχη. «Μετέστη προς Κύριον ο σεπτός ποιμενάρχης της ακριτικής αυτής Μητροπόλεως, ο μακαριστός και αγαπητός όχι μόνο σε όλους στους Ιεράρχες, αλλά και σε όλον τον λαόν, ο Μητροπολίτης Καστορίας κυρός Σεραφείμ. Ο ποιμένας και πνευματικός πατέρας των Καστοριανών, ο φιλόθεος, ο αγιόφιλος και πνευματοφόρος Επίσκοπος, ο δάσκαλος της ευσεβείας, ο άρχοντας της αγάπης, ο μαθητής και ακούραστος Ποιμένας, τα ξημερώματα της 29ης Δεκεμβρίου άφησε την ψυχή του στα χέρια του ζώντος Θεού και με τον θάνατό του μετατέθηκε στην πραγματική ζωή, στη θριαμβεύουσα εκκλησία των Ουρανών προστεθείς στους οικείους της πίστεως. Μετέστη από της προσκαίρου εις την αιώνιον… από της επιγείου στην επουράνιον. Τελείωσαν πλέον για αυτόν οι στιγμές της πικρίας και του πόνου, των στεναγμών και των δακρύων, γνωρίσματα χαρακτηριστικά όλων εκείνων που βάδισαν την στενή και τεθλιμμένη οδό σε αυτή τη ζωή, σηκώνοντας τον Σταυρό του Κυρίου. Σήμερα εισοδεύει στους ουρανίους θαλάμους και κάνει τη δική του μεγάλη είσοδο, τη δική του μεγάλη συνάντηση με τον Αρχιερέα Χριστό», τόνισε, μεταξύ άλλων. «Φιλάνθρωπος και φίλεργος, ακούραστος και θυσιαστικός, μέρα νύχτα διακονεί την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο, σε κάθε ηλικία, τάξη και μορφή, υπήρξε ακούραστος για τα της πίστεως μας, αλλά και τα δίκαια της πατρίδας μας», υπογράμμισε.
«Πριν 6 χρόνια αδελφέ μου, με υποδέχθηκες ως τοποτηρητής της Μητροπόλεως Γρεβενών και σήμερα σε αποχαιρετώ εγώ ως τοποτηρητής της Μητροπόλεώς σου…»
Ακούστε τη συνέχεια στο ηχητικό απόσπασμα:
Τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο εκπροσώπησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, που μίλησε για το ποιμαντορικό έργο του μακαριστού. «Ο άνθρωπος του Θεού, ο καλός και συνετός οπλίτης της παρατάξεως Κυρίου, ο πράος και ειρηνικός ποιμενάρχης, ο ακάματος εργάτης του Θείου λόγου και των έργων ευποιίας, ο φιλάγιος και χαμογελαστός Μητροπολίτης Καστορίας, περιβεβλημένος τον λευκό χιτώνα τον αγγελικόν, δορυφορούμενος υπό στρατιάς ουρανίου, μετέστη εκ των προσκαίρων ίνα συναντήσει τον εν Βηθλέεμ νηπιάσαντα» είπε αρχικά στην ομιλία του ο κ. Δαμασκηνός, ενώ χαρακτήρισε εξαιρετική τη συμβολή του μακαριστού στην Εκκλησία. «Η Ορθοδοξία έχασε έναν σοβαρό γνώστη και θεματοφύλακα της παραδόσεώς της. Και μόνο το όνομα του Καστορίας ήταν ένα κεφάλαιο. Ένα κεφάλαιο βαθείας εν Χριστώ πίστεως και αυτοθυσίας, κεφάλαιον αγάπης και ανεξικακίας, κεφάλαιο πραότητας και γλυκύτητος χαρακτήρος. Ο άνθρωπος του Θεού, ο προσηνής και απλούς Επίσκοπος, ήδη από χθες πορεύεται προς το φως της ζωής, της χαράς και της ελπίδος, το οποίον πάντοτε ακτινοβολούσε η μακαρία μορφή του. Διακονούσε ολοψύχως τον συνάνθρωπον, τον γνωστόν και τον άγνωστον, ενίοτε και επί προσωπική αυτού ζημία. Η Καστοριά σήμερα αισθάνεται ορφανή. Ο μακαριστός Μητροπολίτης ήταν υψηλός της έργοις, ταπεινός τω φρονήματι, σεμνός, ταπεινός, φιλόθεος, φιλεύσπλαχνος, φιλάγιος, φιλάδελφος, φιλόστοργος και φιλόπατρις. Είχε ευγένεια ψυχής, ευρύτητα πνεύματος, επιείκεια και ανεξικακία, αληθινά αισθήματα…Εσίγησε το στόμα του ενθουσιώδους και δραστηρίου Ιεράρχη…Τα γλυκόφωνα χείλη του έκλεισαν προς το παρόν για να συνεχίσουν εις τον Ουρανόν τον αναστάσιμο κανόνα»…
Ακούστε όλη την ομιλία του:
Την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος εκπροσώπησε ο α’ Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου, Αρχιμανδρίτης Δωρόθεος Πάπαρης, ο οποίος μετέφερε τις ευχές και τις προσευχές της Ιεράς Συνόδου για τον κοιμηθέντα Επίσκοπο Καστορίας και μίλησε για τα χαρίσματά του. «Ο μακαριστός το είχε διδάξει πολλές φορές: Η εκκλησία μας θεωρεί σαν κυρίως θάνατο αυτό που λέει το Ευαγγέλιο: Ότι είμαστε ζώντες σαν πρόσωπα όταν συνδεόμαστε με τον Θεό. Σβήνουμε σαν πρόσωπα όταν χάνουμε αυτή την πηγή της ζωής»… «Ποίμανε την Μητρόπολη του στοιχημένος αναλογικά στο παράδειγμα του μακαριστού Γερμανού Καραβαγγέλη», είπε σε άλλο σημείο ο Πανοσιολογιώτατος, αναφέροντας ότι ο μακαριστός προσέφερε καθημερινά τη Θεία Κοινωνία όχι μόνος, αλλά έχοντας φτιάξει ένα κοινοβιακό σύστημα, φιλομόναχος καθώς ήταν. «Ήταν φιλάγιος (αγαπούσε πολύ τον πολιούχο Καστορίας Άγιο Μηνά και την Αγία Σοφία της Κλεισούρας), φιλοκαλλικός, είχε έγνοια για το μέλλον της εκκλησίας, ανανέωνε το ζήλο του, ήταν φιλαγιορείτης, φιλάνθρωπος και φιλεύσπλαχνος, είχε σύμμετρη και οργανωμένη επισκοπική ζωή».
Ακολούθως, μίλησε για τον μακαριστό Ποιμενάρχη της Καστορίας, ως εκπρόσωπος των Κληρικών της Καστορίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Αθανάσιος, ο οποίος είπε ότι κατά την επίγεια πορεία του ο κυρός Σεραφείμ υπήρξε πράγματι Τύπος του Χριστού. Είχε κρυστάλλινη βιωτή, διάφανη και προσεκτική προσωπική ζωή, καθημερινή μέριμνα για τον πονεμένο άνθρωπο, η ποιμαντική του διακονία ήταν πλουσιότατη, η καρδιά του περιβόλι και η αγκαλιά του μεγάλη, είχε ανυπέρβλητη αγάπη για τον Θεό, αμείωτη αγάπη για την πατρίδα, ασύγκριτη αγάπη για κληρικούς και μοναχούς και συνεχή μέριμνα για όλους. Ήταν ένας ακάματος εργάτης του Χριστού, αντιστασιακός αθλητής, ορθόδοξος Ρωμιός, ευγενής άρχοντας και ταπεινός ευεργέτης, φιλόθεος, φιλάγιος, φιλάνθρωπος, φιλακούλουθος, φιλόξενος, φιλήσυχος, φιλομόναχος ή μάλλον αγωνιστής μοναχός. Μάλιστα, τον χαρακτήρισε με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «όσιο, άκακο, αμίαντο και χωρισμένο από τους αμαρτωλούς«.
Ο Σεβασμιώτατος, που ήταν πολύ κοντά στον μακαριστό κατά την διάρκεια της περιπέτειας της υγείας του, ευχαρίστησε και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που τον φρόντισε -και εκ μέρους του.
Ακούστε το ηχητικό:
Στην εξόδιο ακολουθία παρέστη εκ μέρους της Κυβέρνησης ο Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, Αλκιβιάδης Στεφανής, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων: «Ο μακαριστός ξεχώριζε για το μεγαλείο ψυχής του. Ήταν στρατιώτης του Χριστού. Οι διδαχές του θα είναι πάντα ζωντανές στην καρδιά μας… Με τον μακαριστό Μητροπολίτη Καστορίας μας συνέδεε βαθιά φιλική και πνευματική σχέση».
Στην εξόδιο ακολουθία του αείμνηστου Μητροπολίτου παρέστησαν και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γλυφάδος κ. Αντώνιος, καθώς και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών.
Βαθιά λόγια αγάπης είπαν για τον μακαριστό και ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Γεώργιος Κασαπίδης, καθώς και ο Δήμαρχος Καστορίας Γιάννης Κορεντσίδης.
Η ταφή του μακαριστού Ιεράρχη έγινε στον περίβολο χώρο του Μητροπολιτικού ναού.
Λόγω των απαγορευτικών μέτρων που βρίσκονται σε ισχύ οι πιστοί της Καστοριάς δεν μπόρεσαν να προσέλθουν για να αποχαιρετήσουν όπως θα ήθελαν τον Ποιμενάρχη τους.
Τριήμερο πένθος κήρυξε η Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς καθώς και ο Δήμος για την εκδημία του Μητροπολίτη του, ενώ Ιεράρχες και τοπικοί φορείς εξέφρασαν τα συλλυπητήρια τους για την μεγάλη αυτή απώλεια τόσο για την ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς, όσο και για την Ορθόδοξη Εκκλησία γενικότερα.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Καστορίας εκοιμήθη τα ξημερώματα της Τρίτης 29 Δεκεμβρίου σε ηλικία 61 ετών. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του 424 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Εκπαιδεύσεως Θεσσαλονίκης. Ο μακαριστός Ιεράρχης αρχικά εισήχθη στο νοσοκομείο στις 8 Δεκεμβρίου μετά τη διάγνωση πως βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό, για προληπτικούς λόγους, καθώς η κατάστασή του δεν ενέπνεε ανησυχία, ωστόσο στις 20 του μήνα παρουσίασε επιδείνωση και κρίθηκε αναγκαία η εισαγωγή του σε ΜΕΘ.
Βιογραφικό του μακαριστού Ιεράρχη
Ο μακαριστός κυρός Σεραφείμ (κατά κόσμον Ιωάννης) Παπακώστας γεννήθηκε το 1959 στο Αγναντερό Καρδίτσης. Φοίτησε στη Ριζάρειο Σχολή Αθηνών και εν συνεχεία στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική, από την οποία απεφοίτησε το 1983, και έπειτα σπούδασε την Ιερά Επιστήμη στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, λαβών το πτυχίο το έτος 1987. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1983 και Πρεσβύτερος το 1987.
Υπηρέτησε ως Διάκονος, Εφημέριος – Ιεροκήρυξ και Ιερατικός Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων, και εκεί ανέπτυξε πλούσια ποιμαντική δράση, κηρυγματικό και πνευματικό έργο και ιδιαίτερη ποιμαντική δραστηριότητα στον τομέα της νεότητας και της Ιεράς Εξομολογήσεως.
Παράλληλα υπηρέτησε ως Διευθυντής Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και στην Ιερά Σύνοδο ως υπεύθυνος Πρωτοκόλλου αρχικώς και από του έτους 1990 ως Γραμματεάς αυτής έως της ημέρας της εις Επίσκοπον εκλογής του. Μητροπολίτης Καστοριάς χειροτονήθηκε την 5η Οκτωβρίου 1996.
Δημοσίευση σχολίου