Metropolitan Anthony Bloom
Στα κείμενα των αρχαίων
ασκητών της Αίγυπτου, βρίσκουμε τη διήγηση ενός απλού χωρικού, (πρόκειται για
τον άγιο Παύλο τον απλό), που φθάνει σ’ ένα μεγάλο αββά, τον Άγιο Αντώνιο, και
τον ρωτάει: «Τί πρέπει να κάνω για να σωθώ;». Ο αββάς, που τότε ασκήτευε στην
έρημο, του λέει : «Γίνε μοναχός». «Και τί πάει να πει αυτό;», ξαναρώτησε ο
επισκέπτης. «Τούτο σημαίνει ότι θα ζεις στην έρημο, δεν θα τρως όταν πεινάς
ούτε θα πίνεις όταν το επιθυμείς, θα εργάζεσαι σκληρά, θα κοιμάσαι πάνω στη γη
και θα προσεύχεσαι». Ο νεαρός επισκέπτης ανταπαντά: «Εγώ είμαι ένας φτωχός
αγρότης, δεν έχω κοιμηθεί ποτέ σε κρεβάτι, δεν έχω φάει ποτέ όταν πεινάω και
πάντα δουλεύω πάνω από τις δυνάμεις μου. Ένα μόνο πράγμα δεν ξέρω να κάνω: να
προσεύχομαι…». Τότε ο άγιος αββάς του λέει: «Θα σε μάθω εγώ. Εσύ κάθισε δίπλα
μου, θα πλέκουμε μαζί καλάθια, θα σου διαβάζω το ψαλτήρι δυνατά και συ θα το
ξαναλές μετά από μένα». Και ξεκίνησε: «Μακάριος είναι εκείνος ο άνθρωπος που
δεν πορεύτηκε στη ζωή με συμβουλές ασεβών…». Ο μαθητής επανέλαβε μία, δύο, τρεις
φορές, και μετά λέει: «Η μνήμη μου είναι αδύνατη. Άφησέ με να περπατήσω λίγο
ξαναλέγοντας τούτα τα λόγια για να τα μάθω». Κι άρχισε να περπατάει, έφυγε
πολύ μακριά και τελικά εξαφανίστηκε. Για πολλά χρόνια ο αββάς δεν τον
ξαναείδε. Όταν μία μέρα τον συνάντησε στην έρημο, έσπευσε προς το μέρος του και
τον ρώτησε: «Τί σόι μαθητής είσαι συ ;Ένα χωρίο του ψαλμού σου έμαθα και συ
εξαφανίστηκες. Τί στην ευχή έκανες όλον αυτό τον καιρό;». Και ο άλλος,
ξεσπώντας σε λυγμούς, απάντησε: «Α, πάτερ! Να, εδώ και σαράντα χρόνια προσπαθώ
να γίνω ο άνθρωπος που δεν πορεύεται σύμφωνα με τις συμβουλές των ασεβών…».
Να ένα παράδειγμα για
σας. Αν μπορούσαμε να φτάσουμε στο τέρμα έστω κι ενός ευαγγελικού λόγου, θα
είχαμε τη δυνατότητα να τον κάνουμε θεμέλιο στην αγιότητά μας. Κι αυτό εξηγεί
γιατί ο Χριστός δεν έμενε στο ίδιο μέρος. Έχοντας πει σε κάποιους τον
απαραίτητο (για τη σωτηρία τους) λόγο, έφευγε παρακάτω για να τον μεταδώσει και
σε άλλους, και καλούσε τους μαθητές Του να πράξουν το ίδιο, και μαζί με τους
μαθητές προσκαλεί και εμάς να λειτουργήσουμε έτσι. Να τι πρέπει να μην ξεχνάμε:
είμαστε οι απεσταλμένοι του Θεού. Όπως λέει ένας Άγγλος συγγραφέας, είμαστε η
εμπροσθοφυλακή της Βασιλείας των ουρανών.
Δημοσίευση σχολίου