Το δίχτυ ανάβασης στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων

... Κάθισα μέσα στο δίχτυ ωχρός, άφωνος, σαν ν' ανέβαινα τα σκαλοπάτια λαιμητόμου.

Όλο το αίμα μου εκείνη τη στιγμή είχε μαζευτεί στην καρδιά μου. Ήθελα να φωνάξω, να πεταχτώ έξω από το δίχτυ. Αλλά τα πόδια μου δεν είχαν δύναμη να κινηθούν.

Έξαφνα το σκοινί τραβήχτηκε απότομα. Ένοιωσα ένα βίαιο τράνταγμα και βρέθηκα κρεμασμένος στο κενό. Άρχισα να σηκώνομαι τον ανήφορο. Μου φάνηκε πως ήμουν πεθαμένος και πως είχα αφήσει το σώμα μου στη γη κι η ψυχή μου ανέβαινε στον ουρανό με τη σκάλα του Ιακώβ.

Άκουγα καθαρά το τρίξιμο της ανέμης, το σκοινί μαζευόταν, το δίχτυ ανέβαινε κι εγώ εξακολουθούσα την εναέρια πορεία μου στον ανήφορο.

Κι ενώ ανέβαινα, "τραπ" συγκρούομαι μ' ένα σκληρό σώμα. Στη στιγμή ανοίγοντας τα μάτια μου είδα πως ήμουν πάνω στα Μετέωρα, μέσα στο δίχτυ σαν ψάρι. Πέντε έξι καλόγεροι καταγίνονταν να με απαλλάξουν από τα σκοινιά.

Απόσπασμα από το διήγημα του Χρ. Χριστοβασίλη, ο οποίος επισκέφτηκε τα Μετέωρα το Μάιο του 1897.

Η αγωνία του επισκέπτη αναβάτη που σαν ψάρι ή άγριο θηρίο μέσα στο δίχτυ ανέβαινε σιγά - σιγά και στριφογύριζε στον αέρα σε ύψος 40-50 μέτρων κατά την ανάβαση ήταν αποτυπωμένη στο πρόσωπό του.

Αυτοσχέδιος μηχανισμός (ανεβατόρι) που χρησιμοποιούσαν παλιότερα οι μοναχοί για να ανέβουν στις μονές ή να ανεβάσουν τις προμήθειές τους ή για τη μεταφορά των υλικών για την αναστύλωση των μονών.