Η μετάνοια είναι μυστήριο και όπως όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας μας ξεφεύγει από την φιλοσοφική θεώρηση του ανθρωπίνου νου και ανάγεται στην υπερφυσική δράση του Κυρίου μας.
Αναφέρει ο Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος σε μια ομιλία του:
«Κάποιος επί 63 χρόνια ζούσε μέσα στην αμαρτία. Δεν έχει σημασία αν η αμαρτία είναι μεγάλη η μικρή. Και μόνο το γεγονός ότι δεν αγαπούμε το Θεό με όλη μας την καρδιά, με όλη μας τη δύναμη, με όλο μας το μυαλό, αμαρτάνουμε.
Αν δεν ζούμε έτσι ακριβώς όπως μας είπε ο Ιησούς να ζούμε, δεν είμαστε τέλειοι. Είμαστε στην ατέλεια. Και το ψέμα και η κλοπή και η αδικία και η κατάκριση και η φλυαρία και η απραξία και η νωθρότητα είναι αμαρτίες. Πολλές είναι οι αμαρτίες.
Μετριούνται τα άστρα, να μετρηθούν και οι αμαρτίες; Αλλά ο άνθρωπος που μετανοεί, κλείνει για πάντα το δρόμο της αμαρτίας.
Ο άνδρας, λοιπόν, τον οποίο σας αναφέρω, έζησε 63 χρόνια μέσα στην αμαρτία. Στα 63 του χρόνια, Πνεύμα Άγιο φώτισε τα σωθικά της ψυχής του και έκανε μια στροφή, στροφή προς το Χριστό. Αναγεννήθηκε πνευματικά.
Μετανόησε και έζησε μια νέα ζωή, ζωή μετανοίας και αρετής. Ζωή κοντά στο Χριστό. Όταν πλησίασε το τέλος του και προαισθάνθηκε ότι ο Κύριος τον καλεί στην ουράνια βασιλεία Του πιστόν και μετανοημένον βαθιά σαν την Μαρία την Αιγυπτία, παρήγγειλε στους δικούς του ανθρώπους το εξής:
Όταν με θάψετε, θέλω να γράψετε επάνω στον τάφο μου αυτά τα λόγια:
«Εδώ είναι θαμμένος άνδρας 70 ετών, ο οποίος έζησε 7 και μόνον έτη».
Δεν λογάριασε σαν ζωή τα 63 χρόνια που έζησε μακριά από το Θεό.
Λογάριασε σαν χρόνια ζωής τα εφτά μονάχα χρόνια που ήταν κοντά στο Χριστό, με μετάνοια και αγώνα. Άδεια τα χρόνια χωρίς Χριστό. Γεμάτα τα χρόνια μαζί με το Χριστό!»
Αρχιμανδρίτης Γερβάσιος Ραπτόπουλος
Δημοσίευση σχολίου