Ο Γεώργιος Σίνας είδε το φως της ζωής στην Νίσσα της Σερβίας στις 20 Νοεμβρίου του 1783. Ο Πατέρας του κατάγονταν από την Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου και υπήρξε επιφανής μεγαλέμπορος με πολύ υψηλό παράλληλα κοινωνικό κύρος. Μοίρα τραγική έμεινε ορφανός από μητέρα πολύ μικρός και έτσι ανατράφηκε με την αρωγή της θείας του στις Σέρρες. Εκεί έλαβε τις εγκύκλιες σπουδές του, επιδεικνύοντας ξεχωριστή έφεση στην εκμάθηση ξένων γλωσσών. Πνεύμα ανήσυχο στους μακρινούς ορίζοντες της ιστορίας, θα φύγει στα είκοσι χρόνια του για την Βιέννη, όπου επιδίδεται δίπλα στον πατέρα του, σε διάφορες επιχειρηματικές δράσεις. Με την ευφυΐα του και την ακαταπόνητη εργατικότητά του, συντείνει ζωτικά στην επέκταση των οικογενειακών τους επιχειρήσεων και σύντομα ο πατέρας του, του αναθέτει την διαχείριση των επιχειρήσεών τους. Αποτελεί έτσι με τις καινοτόμες κινήσεις του, έναν από τους πυλώνες ανάπτυξης της αυστριακής οικονομίας- βιομηχανίας. Εστιάζοντας στη τραπεζική πίστη, τους σιδηροδρόμους, αλλά και τις επενδύσεις σε υψηλού κύρους ακίνητα. Στην κτηματαγορά πέτυχε να αγοράσει τις καλύτερες αρχοντικές οικίες της Αυστρίας και πελώριες στρεμματικές εκτάσεις, ενώ ως τραπεζίτης με την ανεξάντλητη για ρευστότητά του, δάνειζε κυβερνήσεις και αυτοκρατορίες.
Ένεκα του υψηλού του κύρους εξελέγη ως ένας από τους διευθυντές της αυστριακής εθνικής τράπεζας, θέση που διατήρησε για 25 συναπτά χρόνια. Ο Γεώργιος Σίνας ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα στο φάσμα της νηματουργίας στην Κάτω Αυστρία, όπως επίσης και στην χαρτοποιία στην ίδια περιοχή. Ωστόσο κορυφαία και πρωτοπόρος υπήρξε η ενασχόληση του με τις μεταφορές και δη με τον σιδηρόδρομο, που θεωρείται ο πατέρας του σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Κυρίως της Βαλκανικής και των νοτίων του Δούναβη χωρών. Προέβη ακόμα στην διάνοιξη διωρύγων κατά μήκος του Δούναβη, ενώ κατασκεύασε την περίφημη – πρωτοπόρο τεχνικό έργο στις μεταφορές – καμάρι τότε όλης της Ευρώπης, γέφυρα της Βουδαπέστης, που ένωνε την Βούδα με την Πέστη (1840-1849). Στηρίζοντας μάλιστα την τεχνική παιδεία της δεύτερης πατρίδας του, της Αυστρίας, έδωσε μεγάλες χορηγίες, για την δημιουργία του Πολυτεχνείου της Βιέννης.
Όμως μέσα σε αυτή την οικονομική μεγαλουργία του μεγάλου Έλληνα, ενυπήρχε πάντα η αγάπη του για την ελληνική πατρίδα και κεντρικό του μέλημά, ήταν η με κάθε δυνατό τρόπο στήριξη, της κοινωνικής και οικονομικής της ανασυγκρότησης. Πρός αυτή την κατεύθυνση έτσι, πραγματοποίησε μεγάλες ευεργεσίες, που τόνωσαν τόσο την εθνική μας παιδεία και την κοινωνική αλληλεγγύη προς τους αδυνάτους, όσο και την ανάπτυξή της Ελλάδος σε σπουδαίες υποδομές. Ο Γεώργιος Σίνας είχε αναπτύξει ηθικούς δεσμούς με τον βασιλιά Όθωνα και άλλους σημαντικούς πολιτικούς και κοινωνικούς παράγοντες της εποχής και το 1833 τοποθετήθηκε από τον Όθωνα, πρόξενος της Ελλάδος στην Αυστρία, αξίωμα το οποίο κράτησε μέχρι και την εκδημία του.
Από τις πρώτες του παρεμβάσεις στήριξης προς την Ελλάδα, ήταν η ενίσχυση της παροικίας των Ελλήνων στην Βιέννη, αλλά και η πολυεπίπεδη οικονομική και ηθική στήριξη της ιδιαίτερης πατρίδας του της Μοσχόπολης, της μαρτυρικής Βορείου Ηπείρου. Στο ίδιο μήκος κύματος πρόσφερε στην Ελλάδα, μυθώδη ποσά για ευαγή και φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά και για την άνοδο της πνευματικής και πολιτισμικής ανασυγκρότησης της κατεστραμμένης Ελλάδος, από το «βαρύ και απαραδειγμάτιστο ζυγό» της οθωμανικής δουλείας. Αλλά από τις μεγάλες και ευρύτερα γνωστές δωρεές – εθνικές του ευεργεσίες προς την Ελλάδα, ήταν η δημιουργία – ενίσχυση, της Αρχαιολογικής Εταιρείας, του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Οφθαλμιατρείου και του Λυκείου – Θηλέων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, μετέπειτα μετονομασθέντος Αρσάσκειου – Τοσίτσειου Λυκείου. Κορυφαία όμως ήταν η ευεργεσία του προς την ελληνική παιδεία, με την ίδρυση και λειτουργία (1842-1845) του πρωτοπόρου και πιο προηγμένου τότε σε όλη την Ευρώπη – επανδρωμένο με τα καλύτερα αστρολογικά και μετεωρολογικά όργανα της εποχής – Αστεροσκοπείου Αθηνών, στον μαγευτικό Λόφο των Νυμφών στο Θησείο. Σημειώνοντας μάλιστα, ότι τα σχέδια για την ανέγερση του Αστεροσκοπείου Αθηνών, τα είχε εκπονήσει με εντολή του Γεώργιου Σίνα, ο περίφημος Δανός Αρχιτέκτονας, που σφράγισε με τις εμπνευσμένες του αρχιτεκτονικές συνθέσεις την ταυτότητα της Αθήνας, Θεόφιλος Χάνσεν.
Ο Γεώργιος Σίνας υπήρξε μια συναρπαστική επιχειρηματική φυσιογνωμία του ελληνισμού της διασποράς και κορυφαίος Έλληνας ευεργέτης, που αποτύπωσε αδρά τον ίσκιο του, στην ανασυγκρότηση της μεταπελευθερωτικής Ελλάδας. Η ελληνική πολιτεία τον ανακήρυξε εθνικό ευεργέτη και του απένειμε τον μεγαλόσταυρο του τάγματος του Σωτήρος. Στις 18 Μαΐου του 1856, ο μεγάλος Έλληνας έφυγε στην Βιέννη από την ζωή, κληροδοτώντας στην ελληνική πατρίδα, τις ατίμητες ηθικές και οικονομικές του υπηρεσίες.
https://www.pemptousia.gr/2021/06/o-empnefsmenos-mas-ethnikos-evergetis-georgios-sinas/
Δημοσίευση σχολίου