Προχθὲς ἦλθε ἐδῶ ἕνας καὶ μοῦ λέει:
— Ἐσὺ ὑποστηρίζεις τὶς θεωρίες τοῦ τάδε (δὲν συγκράτησα τὸ ὄνομά του)
περὶ ἀπολαύσεως τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν καὶ τοῦ ἔρωτος; Τοῦ λέγω:
— Νά ἐγὼ τί ὑποστηρίζω καὶ τί πρεσβεύω: Ἄνοιξε τὸ Μηναῖο τοῦ Ἰουνίου
στὶς 14 τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου. Ἐκεῖ στὸν κανόνα θὰ βρεῖς πῶς μετατρέπει ὁ
Χριστὸς τὰ πάθη εἰς ἀπάθειαν. Τοῦ τὸ διάβασα, τοῦ τὸ ἐξήγησα καὶ
εὐχαριστήθηκε πολύ.
— Βρές το καὶ σὺ καὶ πάρε με τηλέφωνο. (Τὸ βρῆκα. Αὐτὸ εἶναι:
Χαλιναγωγῶν σὺ τῶν παθῶν τὰ σκιρτήματα, τῆς ἐγκρατείας ἔρωτι
μετεστοιχείωσας τῆς σαρκὸς τὸ ὑλῶδες, πρὸς τὴν τῆς ἀπαθείας, Πάτερ,
ἀκρώρειαν). (ᾨδὴ α΄, τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου, 14 Ἰουνίου).
— Ὁ Χριστὸς δὲν ξεριζώνει κάτι ποὺ φύτευσε μέσα μας. Ἀλλὰ τὸ
ἐκκεντρίζει, τὸ μεταστοιχειώνει, ἀπὸ ἄγριο τὸ κάνει ἥμερο. Τὸ στρέφει
στὸν Χριστὸ καὶ τὸ ἁγιάζει. Παράδειγμα ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ὁ Μωυσῆς
ὁ Αἰθίοψ, καὶ τόσοι ἄλλοι.
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἡ θεϊκὴ φλόγα ποὺ ἄναψε στὴν
καρδιά μου ὁ Γέρων Πορφύριος“
Πηγή: porphyrios.net
 περὶ ἀπολαύ...){kind=link}
Δημοσίευση σχολίου