Όταν το 1942, ο αρχηγός των χιτλερικών στρατιών Ρόμμελ, καταλαμβάνοντας
την Βόρειο Αφρική, έβαλε στόχο και την Αλεξάνδρεια, δόθηκε στο Ελ
Αλαμέϊν η μάχη των Γερμανών με τις συμμαχικές δυνάμεις,
συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων.
Οι γερμανικές ορδές νικήθηκαν, τράπηκαν ντροπιασμένοι σε άτακτη φυγή και
συνελήφθησαν άπαντες αιχμάλωτοι. Η εξέλιξη της μάχης αυτής έπαιξε
καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του πολέμου.
Αυτό όμως που δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι το γεγονός ότι το όνομα Ελ
Αλαμέϊν προήλθε στα Αραβικά από το όνομα Άγιος Μηνάς, διότι εκεί υπήρχε
ναός του Αγίου, ίσως και ο τάφος του, που αποτελούσαν μεγάλο προσκύνημα
για τους πιστούς Χριστιανούς και σημειώθησαν πάμπολλα θαύματα! Ένα εξ’
αυτών συνέβη καθώς οι στρατιές του Ρόμμελ κατευθύνονταν προς την
Αλεξάνδρεια, της οποίας η πτώση εθεωρείτο βεβαία. Πριν επιτεθούν το πρωί
οι Γερμανοί, στρατοπέδευσαν τη νύχτα στο Ελ Αλαμέϊν και κατά τα
μεσάνυχτα είδαν πολλοί να βγαίνει από τον ερειπωμένο ναό του ο Άγιος
Μηνάς και να οδηγεί καμήλες, που όρμησαν στο στρατόπεδο των Γερμανών,
πανικοβάλοντας και καταστρέφοντας τα πάντα. Ως συνέπεια αυτού του
εξαίσιου γεγονότος ήταν να αποδιοργανωθούν οι Γερμανοί, να χάσουν τη
μάχη από τους συμμάχους και να επέλθει η μεταβολή του πολεμικού
κλίματος.
Μάλιστα οι σύμμαχοι παρότι δεν ήταν Ορθόδοξοι, αλλά αλλόδοξοι, έδωσαν
στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας τον τόπο αυτό ώστε να ανακαινισθεί ο ναός
και να κτισθεί Μοναστήρι, αναγνωρίζοντας την βοήθεια που είχαν με τον
θαυμαστό αυτό τρόπο από τον Άγιο Μηνά.
Από την εγκυκλοπαίδεια wikipedia:
Το Ελ Αλαμέιν (El Alamein ή Al Alamayn) (Αραβικά: العلمين) είναι πόλη της Βόρειας Αιγύπτου στα παράλια της Μεσογείου.
Το όνομα της πόλης είναι παραφθορά του ονόματος του Αγίου Μηνά στα αραβικά.
Μέχρι πρόσφατα η πόλη ήταν λιμένας μεταφόρτωσης πετρελαίου, όμως, όπως το σύνολο της βόρειας ακτής της Αιγύπτου, εξελίσσεται σε τουριστικό προορισμό.
Το Ελ Αλαμέιν έπαιξε σημαντικό ρόλο στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς στην περιοχή έλαβαν χώρα δύο εκτεταμένες μάχες:
Στην πρώτη μάχη του Ελ Αλαμέιν (1 Ιουλίου – 27 Ιουλίου 1942) η προέλαση των δυνάμεων του Άξονα προς την Αλεξάνδρεια ανασχέθηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις, όταν τα Γερμανικά Πάνζερ, με τη βοήθεια των στούκας της Luftwaffe προσπάθησαν να περικυκλώσουν τις συμμαχικές θέσεις.
Στην δεύτερη μάχη του Ελ Αλαμέιν (23 Οκτωβρίου – 4 Νοεμβρίου 1942) οι συμμαχικές δυνάμεις έσπασαν τις Γερμανικές γραμμές, αναγκάζοντας τις Ναζιστικές δυνάμεις σε υποχώρηση μέχρι την Τυνησία. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλδήλωσε μετά τη μάχη «Αυτό δεν είναι το τέλος, ούτε καν η αρχή του τέλους, όμως είναι, ίσως, το τέλος της αρχής».
Δημοσίευση σχολίου