Πορνεία: Διαχρονική αιτία ατομικού και κοινωνικού ολέθρου!

Η πορνεία αποτελεί την αίσχιστη κατάντια του ανθρωπίνου είδους, καθ’ ότι η αγοραπωλησία του ερωτισμού (του σεξισμού καλλίτερα) είναι καθαρά ανθρώπινη επινόηση και δε συναντάται σε άλλο είδος του ζωικού βασιλείου. Μόνο ο άνθρωπος σκέφτηκε να πουλά και να αγοράζει τον έρωτα, μια από τις ευγενέστερες δωρεές του Θεού προς αυτόν, και να τον καταστήσει ως τη χυδαιότερη ανθρώπινη πράξη! Σε χρόνους μάλιστα απόλυτης πνευματικής παρακμής, όπως στον προχριστιανικό κόσμο, έφτασε στην κατάντια να «θεοποιήσει» την αίσχιστη πορνεία, συνδέοντάς την με τις θρησκευτικές του πίστεις (Αστάρτη, Αφροδίτη, Ίσις, Venus, κλπ), και να την «ιεροποιήσει» ανάγοντάς την ως μια από τις κυριότερες τελετουργίες της θρησκείας του (ιερά πορνεία)!

Το πορνεία λειτουργούσαν ως ναοί των πορνικών «θεοτήτων» και οι λατρευτές τους, πορνεύοντας σε αυτούς, είχαν τη βεβαιότητα της θρησκείας τους ότι επιτελούσαν «ύψιστη θρησκευτική λατρεία»! Ακριβώς τέτοιου ασύλληπτου μεγέθους πνευματική στρέβλωση και παρακμή υπήρχε! Αυτό που στη θεολογική μας γλώσσα το ονομάζουμε πλήρη διαστροφή της ανθρώπινης φύσης μας. Ως αφύσικη λειτουργία της φύσης μας. Ως παράδοση του ανθρώπου στο διάβολο, το μεγάλο αφανή εχθρό του, προκειμένου να τον καταστρέψει δια των παθών του.

Ο Ιησούς Χριστός, ο σαρκωμένος Υιός του αληθινού και απόλυτα αγαθού Θεού ήρθε στον κόσμο να καταλύσει τα έργα του διαβόλου και να θεραπεύσει τη βαριά ασθενούσα ανθρώπινη φύση μας. Να μας ξαναβάλει στο δρόμο της αρετής, να μας σώσει και να μας αποκαταστήσει στην θεοδρόμο πορεία μας. Με την μοναδική διδασκαλία Του μας δίδαξε πως η αμαρτία, ανάλογα με τη βαρύτητά της, είναι ψυχικό νόσημα και αν δεν θεραπευτεί, ο αμαρτωλός άνθρωπος καταλήγει εξάπαντος στον όλεθρο. Ο απόστολος Παύλος έγραψε πως «τα οψώνια της αμαρτίας (είναι) θάνατος» (Ρωμ.6,23), διότι η αιτία του θανάτου μας είναι η αμαρτία. Η αγία μας Εκκλησία φωνάζει ότι η αμαρτία οδηγεί τον αμετανόητο άνθρωπο στην απώλεια. Και βέβαια η πορνεία αποτελεί μια από τις πλέον θανάσιμες και καταστροφικές για τον άνθρωπο και την κοινωνία αμαρτίες. Άλλωστε κατά τον απόστολο Παύλο «Πας πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης ουκ έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Θεού» (Έφεσ.5,5), αν εμμείνει στην αμετανοησία του.

Πρόσφατη τραγική «αποκάλυψη» της ελληνικής κοινωνίας, αποδεικνύει πανηγυρικά τη θέση της Εκκλησίας μας ότι η ανεξέλεγκτων διαστάσεων πορνεία στη χώρα μας σπέρνει ανελέητα το θάνατο! Απόδειξε πως η όποια αμαρτία έχει δυστυχώς και κοινωνικό αντίκτυπο και πως δεν υπάρχουν αμαρτίες με αυστηρά ατομικό χαρακτήρα!Οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις για τα φοβερά παρεπόμενα της ανεξέλεγκτης πορνείας στο κέντρο της Αθήνας έφεραν στην επιφάνεια αυτήν ακριβώς τη συλλογιστική.

Δεκάδες αλλοδαπές (κυρίως) άλλα και ημεδαπές πόρνες, φορείς του AIDS, έχουν μεταδώσει σε χιλιάδες πορνικούς τους πελάτες τον φοβερό ιό. Οι περισσότεροι από αυτούς, οι οποίοι πανικοβλημένοι, επικοινώνησαν με τις υπηρεσίες υγείας, ήταν παντρεμένοι και είχαν σχέσεις χωρίς προφύλαξη με τις πόρνες του δρόμου, ή των εκατοντάδων «παράνομων» πορνείων του κέντρου της Αθήνας! Εκπρόσωπος του Δήμου Αθηναίων, δήλωσε κυνικά, πως όλοι οι οίκοι ανοχής αρμοδιότητας του δήμου Αθηναίων «λειτουργούν» χωρίς άδεια! Όχι βέβαια πως η «νομιμοποίησή» τους θα είχε λύσει το πρόβλημα της πορνείας, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος υγειονομικός και διοικητικός έλεγχος.

Ο «οίκος ανοχής», στον οποίο εντοπίσθηκε η πρώτη τραγική ρωσίδα οροθετική πόρνη, «λειτουργούσε» μερικές δεκάδες μέτρα από το οικείο αστυνομικό τμήμα. Η υπηρεσία ασφαλείας του τμήματος δεν είχε πληροφορηθεί τίποτε για την ηθική και υγειονομική «βόμβα» της περιοχής αρμοδιότητάς του;

Σαφώς ο αμαρτωλός άνθρωπος κάνει την επιλογή του και υφίσταται τις συνέπειες της αμαρτίας. Όμως στην προκείμενη περίπτωση δεν είναι μόνο ατομικό το πρόβλημα, διότι οι έγγαμοι άνδρες πόρνοι ενδεχομένως έχουν μεταδώσει το φοβερό ιό και στις ανυποψίαστες συζύγους και κατ’ επέκταση στα παιδιά τους. Οι ανύπαντροι μετέδωσαν ή θα μεταδώσουν τον ιό στις ερωμένες, τις μνηστές και μελλοντικές συζύγους τους. Είναι αυτό που η Εκκλησία μας ονομάζει τραγικές συνέπειες της ατομικής αμαρτίας στο κοινωνικό σύνολο!

Δεν πρέπει να καταδικάζουμε ως πρόσωπα τις πόρνες και τους πόρνους, διότι, όπως όλοι οι αμαρτωλοί, είναι τραγικά θύματα του διαβόλου και δέσμιοι της αμαρτίας. Ας θυμηθούμε ότι ο Χριστός μας κατηγορήθηκε ότι κάνει παρέα με τελώνες, πόρνες και αμαρτωλούς, με απώτερο στόχο να τους σώσει (Μαρκ.2,15). Ας μη ξεχνούμε πως δέχτηκε με ιδιαίτερη ευχαρίστηση τη μοναδική μετάνοια της αλειψάσης Αυτόν πόρνης γυναικός (Μαρκ.14,3-9). Ιδιαίτερα η πόρνες είναι τα πιο θλιβερά θύματα, διότι κανένας δε γνωρίζει πως έφτασαν σε αυτή την έσχατη κατάντια, να πωλούν το σάπιο από τον ιό κορμί τους χωρίς προφύλαξη, για λίγα ευρώ παραπάνω! Κανένας δε γνωρίζει ποιοι αδίστακτοι μαστροποί βρίσκονται πίσω τους και τους εκβιάζουν με τον πιο απάνθρωπο τρόπο να εκδίδονται για να πλουτίζουν εκείνοι εις βάρος τους! Από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανακοινώθηκε πως στο σύνολό τους οι άτυχες κοπέλες που συνελήφθηκαν ήταν τοξικομανείς και από την πορνεία εξοικονομούσαν τη φρικτή δόση των ναρκωτικών τους! Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη!

Πρέπει να καταδικάζουμε όμως την αμαρτία, ως έργο διαβολικό. Ως έργο ανθρωποκτόνο, έτσι όπως το χαρακτηρίζουν οι μεγάλοι ασκητικοί πατέρες της Εκκλησίας μας. Πρέπει επίσης να καταδικάζουμε την υποκριτική κοινωνία μας, η οποία αποδέχεται την πορνεία ως δήθεν «φυσική κοινωνική λειτουργία» και εκτρέφει με τη νοοτροπία της πόρνες και πόρνους! Είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι ομιλούν για τον «σπουδαίο κοινωνικό ρόλο», που επιτελούν τα πορνεία, πως δήθεν η κοινωνία δε μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτά! Λόγια ανθρώπων, κενών από ηθικές αξίες, που δε γνωρίζουν την απίστευτη κακοποίηση του έρωτα στα μισοσκότεινα πορνικά καταγώγια και τον ορυμαγδό που συντελείται στις ψυχές των πορνών, ανδρών και γυναικών!

Πρέπει να κατακρίνουμε τους λογίς «ειδικούς» σεξολόγους, οι οποίοι μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δίνουν συμβουλές μόνο για την ασφαλή (υγιεινή) διάπραξη της πορνείας και δεν καταδικάζουν αυτή καθ’ εαυτή την πράξη ως έσχατη κατάπτωση των ανθρώπων εκείνων που εμπλέκονται στην πορνεία, ανδρών και γυναικών. Δεν τους ακούσαμε να ομιλούν για την απαξίωση του έρωτα από την πορνική εμπορία του.

Πρέπει να κατακρίνουμε τους γονείς εκείνους οι οποίοι οδηγούν τα αγόρια τους οι ίδιοι στο πορνείο για την πρώτη τους ερωτική (μάλλον σεξιστική) εμπειρία! Μόνο που αυτή η εμπειρία καταντά μοιραία, διότι εισάγει και εδραιώνει στην ψυχή του έφηβου τη στρεβλωμένη και εξαθλιωμένη μορφή του θεόσδοτου έρωτα. Ο έφηβος πόρνος ίσως να μην απεμπλακεί ποτέ του από αυτή τη φρικτή στρέβλωση, ο οποίος θα θεωρεί την σύζυγό του εσαεί ως «νόμιμη πόρνη» και θα της συμπεριφέρεται ανάλογα! Όταν εκείνη δεν ανταποκρίνεται ανάλογα, δηλαδή σαν πόρνη, τότε αυτός καταφεύγει στο πορνείο για να λάβει την ανάλογη ανταπόκριση. Υπάρχει άλλη εξήγηση για τους παντρεμένους που τρέχουν στα πορνεία;

Πρέπει να κατακρίνουμε και να κακίζουμε ως πιστοί χριστιανοί και τον εαυτό μας, διότι δεν κάναμε και δεν κάνουμε τίποτε για να περιορισθεί η κατάντια της πορνείας. Περνώντας από τα «στέκια» των πορνών και αντικρίζοντας αυτές τις τραγικές φιγούρες να παζαρεύουν, με τον πλέον εξευτελιστικό τρόπο, το κορμί τους, μας καταλαμβάνει ένας περίεργος ηθικισμός και μια αποστροφή από τη θέα αυτών των ξεπεσμένων εικόνων του Θεού. Ασυναίσθητα γεννιέται στην ψυχή μας η αίσθηση της δικής μας «ηθικής καθαρότητας» και ως εκ τούτου η θέα τους «μολύνει» την «ηθική» μας και ζητούμε το ταχύτερο να απομακρυνθούμε από τον χώρο εκείνο και να απαλλαγούμε από τις «ανήθικες» εικόνες των ματιών μας! Λησμονούμε όμως τις πάμπολλες διηγήσεις του «Γεροντικού», δηλαδή των αγίων ασκητών της ερήμου, οι οποίοι πήγαιναν στις πόλεις και τραβούσαν ολοταχώς στα πορνεία. Ξάπλωναν ακόμα και στα πορνικά κρεβάτια, όχι βέβαια να πορνεύσουν, αλλά να σώσουν τις δύστυχες εκείνες υπάρξεις και το κατόρθωναν! Εμείς, σε αντίθεση με αυτούς, προτιμούμε τον εύκολο δρόμο της φυγής, ενώ θα έπρεπε στο πορνικό τους κάλεσμα να ανταποκριθούμε με «επίθεση» σωτηρίας προς αυτές. Ίσως μια εύστοχη και γεμάτη αγάπη και κατανόηση φράση μας μπορέσει να καταστεί σωτήρια για την τραγική γυναίκα του αγοραίου και φυσικά χυδαίου έρωτα!

Πρέπει να γνωρίζουμε πως τα πορνεία είναι από τα ισχυρότερα βάθρα του επί γης δαιμονικού οικοδομήματος. Όσο, ως πρόσωπα και κοινωνία, αδιαφορούμε για την φύση και τις βαθύτερες ολέθριες επιπτώσεις του φαινομένου της αίσχιστης πορνείας στα ανθρώπινα πρόσωπα και το κοινωνικό σύνολο. Όσο ασχολούμαστε με τη νομιμοποίηση ή όχι των «οίκων ανοχής». Όσο επιμένουμε (μόνο) στην «υγιεινή διάπραξη» της πορνείας. Όσο δεν επιχειρούμε να ξεριζώσουμε από μέσα μας την πορνική νοοτροπία και δεν αποκαταστήσουμε την ευλογημένη από το Θεό ολοκληρωμένη ερωτική λειτουργία στην πρωταρχική ευγενή της μορφή, ο παραφθαρμένος κόσμος μας θα υφίσταται τις συνέπειες τόσο της σωματικής οροθετικής μολύνσεως (AIDS), όσο και της πνευματικής ωσαύτως μολύνσεως, η οποία είναι ασύγκριτα πιο καταστροφική και ολέθρια από την πρώτη!

Στο υπέροχο τροπάριο της Μεγάλης Τετάρτης «Υπέρ την πόρνην αγαθέ ανομήσας…» ο ιερός υμνογράφος παρουσιάζει ως πόρνο τον κάθε αμαρτωλό άνθρωπο, έστω και αν δεν διέπραξε το αμάρτημα της πορνείας. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είπε πως «πας ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν ήδη εμοίχευσεν εν τη καρδία αυτού» (Ματθ.5,28). Αυτό σημαίνει πως η αρχή της αμαρτίας συντελείται ήδη στην ψυχή του ανθρώπου από τη στιγμή που συγκατατίθεται σε αυτή και πως η πραγματοποίησή της, ή όχι, είναι θέμα συνθηκών! Σε άλλο σημείο επίσης ο Χριστός μας επεσήμανε πως ας μην εκπλαγούμε αν δούμε ότι «οι τελώναι και αι πόρναιπροάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού» (Ματθ.21,31).Κι’ αυτό διότι η χάρις του Θεού λειτουργεί στους αμαρτωλούς ως «υπερπερίσσευμα», αφού, κατά τον απόστολο Παύλο, «όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ.5,20). Το αγιολόγιο της Εκκλησίας μας είναι γεμάτο από πόρνες που μετανόησαν και έγιναν αγίες, με πρωτοπόρα την αγία Μαρία την Αιγυπτία. Αυτό είναι το έργο της Εκκλησίας, να σώζει και να αποκαθιστά τον αμαρτωλό άνθρωπο στην πρότερη αυθεντική μορφή της φύσεώς του. Αντίθετα, είναι πιθανόν εμείς οι υποτιθέμενοι«ηθικοί» και«αμίαντοι» να βρεθούμε εκτός της βασιλείας του Θεού, διότι η υποκρισία μας και η νοσηρήαίσθηση της ηθική μας αυτάρκειας, μας εμπόδισαν να καθαρίσουμε την κοινωνία από τον όλεθρο της πορνικής αμαρτίας! Τα δύο χιλιάδες χρόνια της χριστιανικής μας πορείας είναι υπεραρκετά για να είχαμε πραγματοποιήσει την κατεδάφιση του σατανικού κράτους και μαζί, ενός από τα ισχυρά του βάθρα, την επαίσχυντη πορνεία!

Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου - Καθηγητού

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ: