Ορισμένοι έχουν την γνώμη ότι το θέμα της αμφιέσεως (του ντυσίματος) είναι ασήμαντο από πλευράς ορθής Χριστιανικής συμπεριφοράς.
Είναι όμως σωστή αυτή η άποψη ;
Ασφαλώς όχι, όπως θα βεβαιωθεί κάθε καλόπιστος χριστιανός που θα μελετήσει τις πιο κάτω σοβαρές θέσεις:
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
- «Θεωρώ χαμένον, εκείνον που έχασε την ντροπή» γράφει ο ύπατος των φιλοσόφων Πλάτων.
- «Η μυαλωμένη γυναίκα ούτε τον πήχυ του χεριού της δεν αφήνει ελεύθερο για να τον βλέπουν δημόσια» αναφέρει ο Πλούταρχος.
- «Το χρώμα της ντροπής είναι το ωραιότερο» καταλήγει ο Αριστοτέλης.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
- «Με το να χάσης κάθε ίχνος εντροπής προσέλαβες όψιν πόρνης»
(Παλαιά Διαθήκη – Προφ. Ιερεμίας 3,3).
- «Καθένας που βλέπει μια γυναίκα και την επιθυμεί, αυτός πλέον αμάρτησε μέσα στην καρδιά του» (Ιησούς Χριστός - Ματθαίος 5, 28).
Και αν η γυναίκα είναι σεμνά ντυμένη τότε δεν φταίει βέβαια, αν όμως είναι άσεμνα ντυμένη τότε η ευθύνη της είναι τρομερή, διότι ο Χριστός μας έχυσε το αίμα του για τη σωτηρία των ψυχών.
- «Μην έχετε ψεύτικες ελπίδες και μη σας εξαπατούν κάποιοι, διότι πόρνοι, μοιχοί, ομοφυλόφιλοι, κλέφτες, άρπαγες... δεν πρόκειται να κληρονομήσουν την Βασιλείαν του Θεού» (Απόστολος Παύλος Α΄ Κορ. ς΄ 9-11).
Εννοείται εάν δεν μετανοήσουν και εξομολογηθούν.
Και επειδή η άσεμνη αμφίεση οδηγεί συνήθως στην πορνεία, μοιχεία, την ομοφυλοφιλία, άρα μας κλείνει την πόρτα του παραδείσου.
Είναι μικρό αυτό ;
Μα υπάρχει και χειρότερο;
- «Θελω οι γυναίκες να προσεύχονται με ενδυμασία σεμνή. Να στολίζουν τον εαυτό τους με αίσθημα εντροπής και σωφροσύνης» (Απόστολος Παύλος Α΄ Τιμ. β΄, 9-10).
Ο Απόστολος Παύλος δεν μπορούσε να ξεχάσει ότι φύλαγε τα ρούχα εκείνων που λιθοβολούσαν τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο, το διαμάντι αυτό του Χριστιανισμού. Εσύ αγαπητή μου Χριστιανή, πως θα μπορέσεις να το ξεχάσεις, αν εξ αιτίας σου χάσουν αδελφοί σου την Βασιλεία του Κυρίου, την αιωνιότητα;
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
- «Γνώριζε ότι, όσες ψυχές κάψει το άσχημο ντύσιμό σου, θα τις ζητήσει ο Κύριος από τα χέρια σου» (Πατερικό απόφθεγμα).
Από το βιβλίο «Ευλογημένο Καταφύγιο» σελ. 238 του Φώτη Κόντογλου.
- «Η αιδώς προστατεύει την αγνότητα, όπως τα φύλλα προστατεύουν τον καρπό» (Άγιος Γρηγόριος).
- «Από την ημέρα που δεν θα είμαστε πλέον ικανοί να κοκκινίσουμε, θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι πέσαμε πολύ χαμηλά» (Πατήρ της Εκκλησίας).
- «Και μη μιμείσαι τις κοινές γυναίκες, γιατί αυτές με τέτοια (άπρεπη) αμφίεση πολλούς εραστές προσελκύουν. Και γιατί, πολλοί απωλέσθησαν εξ αιτίας αυτής της θεωρίας. Τι θα πάθω εγώ, λέει εάν μπει σε πειρασμό κάποιος άλλος; (Αλλά) εσύ δίνεις την αφορμή με την αμφίεση, με το βλέμμα, με τις κινήσεις. Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος κάνει λόγο για την αμφίεση, για την ντροπή» (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος).
- «Αφού μια γυναίκα αγέρωχη ντύθηκε σκανδαλωδώς, καλεί κοντά της αυτούς που θα την δουν και είναι σαν να προσέφερε ένα ποτήρι γεμάτο δηλητήριο στούς περαστικούς. Αδιάφορο αν κανείς δεν το ήπιε, αυτή όμως είναι ένοχος» Άγιος Ισίδωρος Πηλουσιώτης).
- «Όταν φύγει η ντροπή από τον άνθρωπο γίνεται πρόξενος πολλών κακών» (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).
ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ
- «Όταν την μάρτυρα Περπέτουα την έρριξαν στα θηρία, την τραυμάτισαν και της έσχισαν τον χιτώνα με αποτέλεσμα να φανεί ο μηρός. Τοτε εκείνη, αμέσως έσπευσε να καλύψει το γυμνό μηρό της, υπολογίζοντας περισσότερο την σεμνότητα από τούς φρικτούς πόνους».
- «Ίνα γενικώς είπωμεν, άνευ αιδούς είναι αδύνατος η ύπαρξις κοινωνίας και πολιτείας. Την αιδώ ετίμησεν ανέκαθεν η ανθρωπότης, ήτις δεινώς ετιμωρήθη, οσάκις περιεφρόνησεν αυτήν. Η αιδώς είναι αξία απόλυτος και αιωνία».
(Σ. Καλλιάφας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών).
- «Στην Αγγλία, το 30% των βιασμών, οφείλεται στην άσεμνη αμφίεση των γυναικών, λέει μία στατιστική» (Περιοδικόν τα Κρίνα).
- «Οι γυναίκες έπαψαν να είναι γυναίκες, έτσι όπως ντύνονται»,
(Δημήτριος Φωτόπουλος, Ηθοποιός).
- «Το πρόβλημα της ζωής ή του εξαφανισμού των λαών, εξαρτάται από την αιδώ και από τίποτε άλλο». (Ο διαπρεπής ψυχολόγος και Παιδαγωγός Ε. STPANGER)
- Στην ανατολή έχουν μία ιστορία: «Κάποτε συναντήθηκαν στο δρόμο ένας διαβάτης και η πανώλη (χωλέρα). Που πηγαίνεις; ρώτησε ο διαβάτης την πανώλη. Κι εκείνη του απάντησε: Πηγαίνω στη Βαγδάτη, να πεθάνω 5.000 ανθρώπους. Ο διαβάτης όμως πληροφορήθηκε ότι στη Βαγδάτη δεν πέθαναν 5.000 αλλά 50.000. Όταν επιστρέφοντας ξανασυναντήθηκαν, ο διαβάτης της είπε: Γιατί μου είπες ψέματα; Εσύ πέθανες 50.000. Και η πανώλη απάντησε: Όχι κύριε, εγώ 5.000 πέθανα, οι υπόλοιποι πέθαναν από το φόβο τους».
Έτσι συμβαίνει ακριβώς και με τη μόδα. Όλες οι γυναίκες δεν την ακολουθούν επειδή το επιθυμούν, αλλά φοβούνται μήπως θεωρηθούν οπισθοδρομικές.
Έτσι χάνουν την αξιοπρέπειά τους, πολλές φορές την τιμή τους και κάποτε και την ψυχή τους. Από φόβο κι αυτές το παθαίνουν.
- Κάποτε είχαν δέσει με ένα χονδρό σχοινί ένα λιοντάρι που το είχαν κλείσει σε ένα κλουβί. Κατά τη νύχτα όμως ένα ποντικάκι έφαγε σιγά-σιγά το σχοινί. Όταν το πρωϊ μπήκε στο κλουβί ανύποπτος ο θηριοδαμαστής, του επιτέθηκε το ελεύθερο λιοντάρι και τον τραυμάτισε θανάσιμα.
Το λιοντάρι μοιάζει με τα πάθη μας. Το σχοινί συμβολίζει την αιδώ (εντροπή) και το ποντικάκι παριστάνει τη μόδα. Η αιδώς είναι ο φρουρός της αρετής που μας προφυλάσσει από το λιοντάρι (= τα πάθη μας) γιατί το κρατάει πάντα δεμένο. Το ποντικάκι όμως (= η μόδα) που εμείς δεν του δίνουμε σημασία, τρώει σιγά-σιγά το σχοινί (= η αιδώς) και αφήνει ελεύθερο το λιοντάρι (τα πάθη μας). Τοτε με πολλή ευκολία εκείνο μας τραυματίζει σοβαρά, κάποτε δε και θανάσιμα. Διότι χωρίς αιδώ χάνουμε την αξιοπρέπειά μας, την τιμή μας και κάποτε και την ψυχή μας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Λοιπόν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έλλειψη αιδούς είναι αυτή που οδηγεί στην ανηθικότητα και κατακλύζει την εποχή μας. Και αυτή αποτελεί τον μεγάλο κίνδυνο, για την κοινωνία και όλη την υπόσταση του έθνους και του κόσμου ολόκληρου.
Στην έλλειψη αυτής οφείλεται η απώλεια αμετρήτων ψυχών, για τις οποίες ο Κύριος έχυσε το αίμα του επάνω στο Σταυρό.
«Αλλά ο Απόστολος δεν ντρέπεται να γράφει στις επιστολές του και να φωνάζει, χωρίς περιστροφές, άλλη φορά το "πόρνους και μοιχούς κρινεί ο Θεός" και σήμερα το "φεύγετε την πορνείαν". Τίποτα περισσότερο δεν μολύνει και δεν ακρωτηριάζει το σώμα της Εκκλησίας, δεν ζημιώνει και δεν ταπεινώνει τον άνθρωπο, δεν σκάβει και δεν ξεριζώνει την ψυχική και τη σωματική υγεία, δεν αναστατώνει και δεν διαλύει τα σπίτια και τις συζυγίες, δεν καταστρέφει και δεν εξαφανίζει λαούς και πολιτισμούς, τίποτε περισσότερο από αυτή την αμαρτία και τη βρωμιά, που είναι η παράβαση της εβδόμης εντολής.
Εξαιτίας αυτής της αμαρτίας κατέστρεψε ο Θεός τον κόσμο στα χρόνια του Νώε, εξαιτίας αυτής της ακαθαρσίας έκαψε τα Σόδομα και τα Γόμορα, εξαιτίας αυτής της βρωμιάς κινδυνεύει ο σύγχρονος κόσμος. Όλα είναι παραδομένα στον καιρό μας, και το μυαλό κι η ζωή των ανθρώπων, στο λεγόμενο «σεξ». Ας μην μας κατηγορήσει κανείς πως λέμε υπερβολές».
(Επισκόπου Διονυσίου Ψαριανού, Μητροπολίτου Κοζάνης «Λόγος Οικοδομής», Κοζάνη 1984, σελ. 70).
Δεν είναι λοιπόν ασήμαντο το θέμα της αιδούς, αλλά το σημαντικότερο. Γι’ αυτό έχει δίκαιο ο Μένανδρος της αρχαιότητος όταν γράφει: "Φοβερό πράγμα η άγνοια και αιτία όλων των κακών που συμβαίνουν στούς ανθρώπους."
 είναι α...){kind=link}