Το σπίτι μου είναι μολις 1,5 χιλ. από το μοναστήρι του Γέροντα στην
Μαλακάσα. Εκτός αυτού τον εγνωριζαμε οικογενειακώς από το 1978.. Μέγας
Αγιος. Οταν ζούσε ξεκινούσες να πας να τον δείς κι ένοιωθες εσωτερικά
μια απέραντη γαλήνη. Εκτός του ότι ήξερε παρελθόν - παρόν και μέλλον..
Θυμάμαι στα Καλίσια, είπε κάτι ιατρικό για ενα εκεί παιδάκι, - εγώ
νεαρός γιατρός τότε σκέφτηκα «τι λέει τώρα, δεν είναι έτσι», - σχεδόν
αυτοστιγμί, αν και ήταν πολύς κόσμος εκεί, κι αν και τότε μόλις λίγες
μέρες τον είχαμε γνωρισει, γυρνάει σαν να ακουσε την σκέψη μου, και μου
λέει : «Ετσι είναι» και μου εξήγησε τους λόγους.....
Περίπου το 1989 του πήγα τον πατέρα μου με κατάθλιψη. Μου λέει: «Κατάθλιψη εχει, ετσι;» σαν να μονολογούσε. Ο πατέρας μου γύρισε σπίτι τελείως καλά.. σαν να ξύπνησε από εναν λήθαργο.. οταν μετά από καιρό του ξαναρχίσαμε χωρίς λογο αφού ήταν καλά, τα αντικαταθλιπτικά, - από απιστία για να..είμαστε σίγουροι - σχεδόν αμέσως έπεσε πάλι στην κατάθλιψη.... η απιστία έδιωξε την χάρι της προσευχής του Αγίου..
Το Μοναστήρι έχει δύο επίπεδα στο υπόγειο με εκκλησίες: «για τούς δύσκολους καιρούς» έλεγε.
Τέλος, κοντά του - στην Αγία Παρασκευή Μαλακάσας - λειτουργούσε ο π. Δανιήλ Γούβαλης, πνευματικό του παιδί, τον κοινωνούσε τον Αγιο στα τελευταία χρόνια της ζωής του.. Είχε κι αυτός το διορατικό και προορατικό χάρισμα, κοιμήθηκε αρχές καλοκαιριού του 2009..
Τις προσευχές τους να έχουμε...!
ΝΚ
ΠΗΓΗ.
