Εἶναι αἰσθήματα ἀλληλένδετα. Ντρέπομαι αὐτόν πού σέβομαι, αὐτόν πού ἐκτιμῶ, πού «μετράει γιά μένα», πού τόν θαυμάζω. Γι’ αὐτό καί ἡ ἔλλειψη αἰδοῦς, ἡ ἀδιαντροπιά, χαρακτηρίζει τίς κοινωνίες πού βρίσκονται σέ κατάπτωση, σέ ἀποσύνθεση.
Ἀναίδεια εἶναι:
– Ἡ ἐκδίκηση τοῦ ἀδίκως περιφρονημένου ἀπό τόν περίγυρό του.
– Ἡ ἔμμεση ἀντίδραση τοῦ καταπιεζομένου πρός τόν δυνάστη (μέ τήν εὐρεῖα ἔννοια τοῦ ὅρου).
– Ἡ διαφοροποίηση τοῦ ἀτόμου καί ὁ ἐθελούσιος διαχωρισμός του ἀπό τόν κοινωνικό ἱστό.
– ἡ ἀνενδοίαστη ἐπιθετικότητα χωρίς προκάλυμμα.
– Ἡ ἀτέρμων ἐκδίκηση μέ πενιχρά μέσα.
– Ἡ μομφή πρός ἐκείνους πού ἐξέπεσαν στήν συνείδησή του.
– Ἡ διακοπή τῶν διανθρωπίνων σχέσεων, ὁ περιορισμός τοῦ φιλικοῦ περιβάλλοντος, ὁ ἀπομονωτισμός μέ κατάληξη ἐνίοτε τήν μελαγχολία.
Ὁ ἀναιδής:
– Πετροβολεῖ τόν συνάνθρωπό του χωρίς νά ἀντιλαμβάνεται ὅτι ταυτόχρονα πυροβολεῖ τόν ἑαυτόν του.
– Βιώνει τήν παρουσία τοῦ ἄλλου στήν ζωή του σάν ἐνόχληση μέ ἀποτέλεσμα νά χάνει κάθε ἠθικό ἔρεισμα καί νά μένει ἐσαεί μετέωρος.
Στήν οὐσία ἡ ἀναίδεια εἶναι:
– Ἡ ἀπάντηση τοῦ ἀσυνειδήτου τοῦ ἀτόμου πρός τήν ἀπρεπῆ συμπεριφορά τῶν συνανθρώπων του.
– Εἶναι ἡ ἀποτυχία τῶν πιστῶν νά δείξουν τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ στούς ἀδελφούς τους.
Δημοσίευση σχολίου