Οι αρετες της Aγιας Μαριας Μαγδαληνης


Χαίροις, ω Μαθήτρια του Χριστού, χαίροις Μυροφόρων κορυφαία Μαγδαληνή, πρώτη κατιδούσα, Ανάστασιν Κυρίου και ταύτην Αποστόλοις πρώτη μηνύσασα!

Η αγία Μαγδαληνή είναι στη συνείδηση μας, μία διαφορετική αγία. Την γνωρίζουμε από μικρή ηλικία, ακούμε για αυτήν από μικρά παιδιά. Το όνομα της έχει συνδεθεί στις καρδιές μας με την Ανάσταση του Κυρίου! Είναι κοντά σε όλους και σε όλες τις ηλικίες. Η αγία Μαρία είναι πρότυπο για μας σε πολλά θέματα όμως θα μείνουμε σε αυτά που χωράνε σ’ αυτό το μικρό κείμενο:

Η σταθερότητά της: η αγία Μαρία Μαγδαληνή, μας δίνει μία εντύπωση πολύ φανερή για τη σταθερότητά της. Και ως γυναίκα, σταθερή στην προσφορά της, στην στάση της. Μόλις την ελευθέρωσε ο Χριστός από τα επτά δαιμόνια, έβαλε τέλος. Αυτό ήταν. Η απελευθέρωση που της προσέφερε ο  Χριστός ήταν τόσο ριζικά οντολογική μέσα της! Όμως και εκείνη Τον αναζητούσε, ήθελε μετά από μία ταλαιπωρημένη ζωή να απελευθερωθεί ουσιαστικά. Ούτε να καλύψει τη ταλαιπωρία της σε εξωτερικά γεγονότα ούτε να παραδοθεί στον πόνο και στην απελπισία. Δεν ήθελε να φυλακιστεί και άλλο στο χέρι του δαίμονα, και μόλις γνώρισε τον Χριστό, παρέδωσε την ψυχή ολοκληρωτικά με ό,τι είχε, και εννοούμε και τα δαιμόνια. Και εκεί όπου μπαίνει ο Χριστός δεν έχει άλλο χώρο για κάτι άλλο, όλα φεύγουν. Και η αγία μας, κράτησε αυτόν τον χώρο για πάντα με σταθερά βήματα, μέχρι την τελευταία της αναπνοή. Η θέση του Χριστού σταθερή μέσα της και αυτή θέση της έδωσε την σταθερότητα.

Η ωριμότητά της στη πίστη και στην αγάπη: η ώριμη πίστη και αγάπη δίνουν δύναμη στον άνθρωπο. Δεν καταρρέουν εύκολα ή γρήγορα! Η αγία Μαρία πού βρήκε όλη την δύναμη που είχε; Μία γυναίκα να πάει στη σταύρωση του Χριστού, στην καθήλωση όπως την εικονογραφεί η βυζαντινή εικόνα της Μεγάλης Παρασκευής. Και να ετοιμάσει το μύρο για να πάει στον τάφο! Εμείς όταν αποχαιρετάμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, δεν βρίσκουμε πάντα τέτοια δύναμη. Τι πίστη και αγάπη είχε αγία Μαρία;

Εδώ μας βάζει να προβληματιστούμε πώς είναι η ώριμη σχέση με τον Θεό; Ο ώριμος πνευματικός άνθρωπος έχει ένα πνεύμα ενότητας και ελευθερίας. Δεν χωράει εκεί ο φόβος, ή και αν μπει για λίγο επειδή είμαστε άνθρωποι, η ωριμότητα της ψυχής του, η πνευματική και ψυχολογική αυτό-πεποίθηση του θα φροντίσουν τον φόβο και θα τον μαλακώσουν και δεν θα επισκεφτεί ο φόβος την ψυχή για πολύ καιρό. Η αγία μας όπως γνωρίζουμε από τον βίο της, από την Καινή Διαθήκη ή από την παράδοση ότι ήταν και με άλλες γυναίκες που ακολουθούσαν τον Χριστό μέχρι το Σταυρό Του. Η αγία Μαγδαληνή ήταν μαζί με τους μαθητές και με τις διακόνισσες, ήταν μαζί με όλους, και μέχρι τελευταία στιγμή την καλεί ο Χριστός αυτήν να πάει να τους στηρίξει και να τους κρατήσει ενωμένους :«μην φοβηθείτε, δεν είμαστε ορφανοί. Αναστήθηκε ο Χριστός και Τον είδα, μου είπε να έρθω να σας το αναγγείλω». Αυτό δείχνει ότι είχε παρρησία, και μετρούσε ο λόγος της, αλλιώς δεν θα την καλούσε ο Χριστός για μια τέτοια δύσκολη αποστολή. Να τους ειδοποιήσει για την Ανάσταση την ώρα που δεν είχαν την δυνατότητα να την πιστέψουν. Η παρούσα πίστη της σε όλες τις συνθήκες που περνούσε ο Κύριος, και η σταθερή αγάπη της, μένουν ως υπόδειγμα για πάντα. Ποιος ξέρει, μπορεί και αυτή να παρακινούσε τις μυροφόρες να πάνε στον τάφο μεσάνυχτα.

Η ανδρεία της: μία γυναίκα εκείνη την εποχή, να αφιερωθεί στον Χριστό, δεν ήταν κάτι απλό ή συνηθισμένο. Μετά την ελευθερία της από τα δεσμά του δαίμονος, έδωσε την καρδιά και τη ψυχή στον Χριστό, αφιερώθηκε αποκλειστικά στον Κύριο. Σε μία κοινωνία ιδιαίτερη στη Μέσα Ανατολή. Διακονούσε τον Χριστό και μετά τη Ανάστασή Του έδειξε περισσό θάρρος όταν πήγε στον Καίσαρα και γνωρίζουμε το θαύμα με το πασχαλινό αυγό. Μετά συνέχισε την αποστολή της με το ίδιο θάρρος, με την αρετή της ανδρείας μέχρι τέλους. Έκανε μακρινά ταξίδια, δεν σκεφτόταν τις συνθήκες, δεν σκεφτόταν τίποτα εκτός από την εμφάνιση του Χριστού μετά την Ανάστασή Του.

Η μυστική, μοναστική και αποστολική ζωή της: η αγία Μαγδαληνή μπορεί να μην φορούσε τα ράσα και το σχήμα του μοναχικού βίου. Όμως η αγαπημένη μας αγία είναι πρότυπο για κάθε αφιερωμένη ψυχή είτε παντρεμένη είτε αφιερωμένη αποκλειστικά στον Θεό. Το λέμε αυτό γιατί η ψυχή του κάθε πιστού είναι αφιερωμένη στον Θεό, είτε άμεσα, είτε έμμεσα. Φορούσε το σχήμα του μοναχικού βίου μυστικά στην καρδιά και στην πράξη. Είχε δώσει υποσχέσεις στον Χριστό χωρίς κουρά μοναχής. Τι σημαίνει ολοκληρωτικά αφιερωμένη ψυχή: Αυτή η μυστική παράδοση της ψυχής στον Θεό, καθημερινά, στις λεπτομέρειες της ημέρας μας, στις σχέσεις μας με τους άλλους. Αλλιώς θα είναι μία σχιζοφρενική σχέση! Ζούμε συνήθως στην σύγχρονη εποχή σε δύο κόσμους. Έναν κόσμο δικό μας με έναν Θεό δικό μας, ο οποίος τελικά δεν ανήκει στην καθημερινή μας πραγματικότητα.

Η μυστική αγάπη καλλιεργείται με επίγνωση, με εκκοπή του θελήματος, με ελεύθερη υπακοή. Μιλάμε για ένα θέλημα που κάνει πίσω επειδή η ψυχή αγαπάει και θέλει να δώσει ευκαιρία και χώρο να χωράει και ο άλλος στην αγάπη της προς τον Κύριο. Αλλιώς θα υπάρχει έλλειψη μεγάλη στην λεγόμενη αγάπη. Δεν θα είναι ώριμη πνευματικά και ψυχολογικά.

Με ένα ερώτημα κλείνουμε, είχε χώρο δικό της η αγία Μαγδαληνή; Ή ήταν με όλους και για τους όλους; Ξέρουμε αν διέκρινε τον κόσμο; Μήπως δεχόταν κάποιους και κάποιους όχι; Ή κινήθηκε αποκλειστικά σ’ έναν κύκλο δικό της; Το να ακολουθεί τον Χριστό και όχι τους Φαρισαίους, κάτι μας λέει. Οι Φαρισαίοι ήταν κλειστοί, αποκλείστηκαν σε έναν στενό κύκλο όπου δεν υπήρχε αποδοχή για τους άλλους ούτε χώρος για τους διαφορετικούς. Φαινόμενα που τα ζούμε και στην εποχή μας στον εκκλησιαστικό χώρο. Ο αφιερωμένος άνθρωπος, δεν έχει κάτι δικό του. Ούτε χώρος, ούτε παιδιά, ούτε ψυχές, ούτε πρόγραμμα, ούτε κάτι άλλο. Όλα είναι δωρεάν από τον Θεό και του Θεού είναι και θα είναι. Η μυστική επαφή με τον Χριστό γεμίζει και αισθάνεται η ψυχή ελαφριά, ελεύθερη, επικοινωνεί ελεύθερα! Και δεν της χρειάζεται κάτι άλλο. Αρκεί να είμαστε καλά, αγαπημένοι και ενωμένοι και έτσι θα πούμε όντως ότι είμαστε μαθητές του Χριστού. Είμαστε οι δικοί Του. Αλλιώς καθένας φτιάχνει έναν Θεό δικό του, στα μέτρα του με τις συνθήκες του, και με τα λεγόμενα πνευματικά συμφέροντά του.

Στην αποστολική της διακονία ήθελε να θεραπεύσει τις ψυχές με το μύρο της. Έβαλε πάνω στις πληγές, φάρμακο με αγάπη Χριστού, με ακρόαση, με ενσυναίσθηση, με κατανόηση, με αποδοχή και με γνώση, δηλαδή αυτογνωσία και θεογνωσία!

Σήμερα στην Σκήτη της αγίας εορτάζει η αγαπημένη αγία, η αγία των αδελφών και του χωριού στη Λητή. Είναι η πραγματική μας Γερόντισσα και τη παρακαλούμε να πρεσβεύει υπέρ ημών και να φυλάει τις ψυχές μας. Όπως λέμε, η τιμή των Αγίων είναι η μίμησή τους. Ας μας δώσει από τη Χάρη της, την αποκαλούμε να πλησιάζει και επισκεφτεί κάθε άνθρωπο, ο οποίος, υποφέρει από σωματικές ή ψυχικές ασθένειες, ή αν υποφέρει από τα πάθη του, από τα προσωπικά του δαιμόνια, υποφέρει από σκληρή καρδιά και κλειστά μάτια, να τον ελευθερώσει ο Χριστός με τις πρεσβείες της Αγίας, Αμήν!

Σκήτη της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής- ΛΗΤΗ.

22/7/2021

https://www.pemptousia.gr/2021/07/i-aretes-tis-agias-marias-magdalinis/

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ:

Δημοσίευση σχολίου

ΩΦΕΛΙΜΑ

ΓΕΡΟΝΤΕΣ

ΘΑΥΜΑΤΑ

 
Copyright © ΕΛΛΑΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Designed by OddThemes | Distributed By Blogger Templates20