Όσο λιγότερη πίστη
έχουμε, τόσο περισσότερη είναι η στεναχώρια μας. Μια από τις σπουδαιότερες
ωφέλειες της πίστης είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου από τις πολλές
στεναχώριες.
Όσο το παιδί γνωρίζει
πώς υπάρχει ο πατέρας, που φροντίζει για το σπίτι και για όλες τις δουλειές του
σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει γρήγορα με τραγούδι. Μόλις όμως χαθεί
αυτή η αίσθηση, σωπαίνει το τραγούδι! Τότε το παιδί αισθάνεται ορφανό και μόνο,
περιτριγυρισμένο από στεναχώριες, αισθάνεται περιτριγυρισμένο από ένα σμήνος
σφίγγες.
Όσο περισσότερο ο
άνθρωπος προσπαθεί μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις να «ξεφορτώσει» τις
στεναχώριες του, τόσο περισσότερο μπερδεύεται στα δίχτυα τους.
Η χαρά σβήνει, τα
μαλλιά ασπρίζουν, το σώμα «εξατμίζεται», ο θυμός μαζεύεται, μέχρι που ο
άνθρωπος καταλήγει σαν μία τσάντα ξηρού δέρματος γεμάτη θυμό, σκυμμένη πάνω από
τον τάφο...
Πηγή: Αγάπη εν
Χριστώ
Δημοσίευση σχολίου